Vlaanderen. Kunsttijdschrift. Jaargang 17

Godelieve Rommelaere-Ruytinx
mozaïkkunstenares

^o Gentbrugge, 1 november 1921, Lagere onderwijzeres, Normaalschool Eeklo (1940). Kunstvorming aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Gent (tot 1949). In 1949: diploma tekenlerares (middenjury) en vertrek naar Congo. Tekenlerares te Jadotstad tot in 1953. Verblijf in Congo tot tot 1960, daarna voorlopige vestiging in Sint-Martens-Latem, terwijl haar man in Congo achterbleef. Na de overrompeling van Katanga door de Gurka's, uitwijking naar Zuid-Afrika, waar de artistieke activiteit, na een periode van aanpassing en stabilisatie in een nieuw vaderland, werd hernomen, maar ditmaal in een nieuwe uitdrukkingsvorm, nl. de mozaïek.

Godelieve Ruytinx ontwerpt en voert mozaïekpanelen uit voor binnen- en buitenhuisversiering. Ze vervaardigt ook decoratieve paneeltjes op fibroglas en schetsen van Kaapse landschappen in waterverf.

Trouwens, haar gezin is een ‘schilderend’ gezin: haar man is kunstschilder en twee van haar drie kinderen hebben het tekenen en schilderen in het bloed.

Het antwoord van de kunstenares op onze vragen draagt ergens wel een pessimistische ondertoon:

‘Na de inneming van Katanga door de U.N.O.-Hindou's en -Senegalezen, bleek de veiligheid van de onafhankelijke koloniaal het felst bedreigd, de toekomst scheen hopeloos, ook in het moederland, omwille van de sociale wetten, die de onafhankelijken niet beschermen.

A. Rommelaere: ‘Druivenoogst’.

[p. 37]

Godelieve Rommelaere-Ruytinx: ‘Kosmonaut’, mozaïek.

We kenden Zuid-Afrika door verscheidene vakanties, die wij er hadden doorgebracht en dit land leek ons het veiligste en bood de grootste toekomstmogelijkheden voor de hard werkende Colons. Op artistiek gebied zijn de ontplooiingsmogelijkheden niet beter of niet slechter dan elders. Indien men het publiek tevreden wil stellen, dan gaat dit ten koste van de persoonlijkheid van de kunstenaar, omdat het publiek weinig of geen artistieke vorming bezit. Persoonlijk verkies ik mijn eigen gang te gaan en maar te verkopen als er geld nodig is voor de aanschaffing van mijn werkmateriaal. Heel zware verliezen in Congo hebben ons geleerd geluk te vinden zonder weelde, hoewel wij in een land wonen, waar rijkdom boven geestelijke waarden wordt gesteld. Hierin hebben de pers en de propaganda een grote opvoedende rol te spelen, maar...

Toch wil ik hier mijn grote dank uitdrukken voor hetgeen onze Consul-Generaal Dr. A. Mariën heeft gepresteerd: hij haalde mij en andere Belgische kunstenaars uit een té bescheiden onbekendheid en stelde ons voor aan de Zuid-Afrikaanse mensen; hij heeft daar veel en hard voor gewerkt. Mijn standpunt t.o.v. de Vlaamse cultuur? Het enige contact bestaat in brieven van kunstvrienden en de boeken en tijdschriften, die zij opsturen. Ook de familie zendt regelmatig catalogi van belangrijke tentoonstellingen of een mooi kunstboek als geschenk. Dat is uitstekend privé initiatief, waar ik zeer dankbaar om ben, doch officieel wordt er te weinig gedaan... en de Franse kunstboeken zijn beterkoop voor ons.

Toch hebben wij groot heimwee naar onze eigen Vlaamse weelde en wij vinden hier alles oppervlakkig en smakeloos.

Posbus 117, Bellville, C.P., Zuid-Afrika