[In memoriam Marcel Matthijs, vervolg]
manier, de realiteit van de mensenstrijd uitgebeeld. Met diepe menselijkheid heeft hij zijn figuren beladen. Eerlijk streed hij voor zijn overtuiging; de eenvoud was zijn kracht.
Bijna aan het ongelooflijke grenst de kracht waarmede hij de laatste lijdensfase van zijn leven, doorheen de zware operatie en de daaropvolgende periode, heeft aangevat.
Wat wij in U vooral bewonderd en gewaardeerd hebben, Marcel Matthijs, was uw goed hart voor allen die minder bedeeld waren. In de sociale problematiek, die als een felle geest door uw werken waait, herkennen wij U als iemand die zich nooit bij onrecht en verdrukking heeft neergelegd.
Gij deedt het niet op een onkundige manier, maar met een scherp psychologisch doorzicht en met een pen waarvan de scherpte spoedig was vermaard.
Goede vriend Marcel Matthijs, uw vrienden van het Christelijk Vlaams Kunstenaarsverbond staan om het graf, onder de toren van een dorp in Vlaanderen. Uw laatste rustplaats. Het laatste vaarwel van uw vrienden-kunstenaars is diepoprecht. Het moge tot U doorklinken in dezelfde energieke taal, die uw kenmerk was, - langs de eeuwige weg waar de Heer U zal binnenleiden in het Paradijs. Uw dierbare familie, uw talrijke vrienden en gans het kunstminnend Vlaanderen zullen aan U een piëteitsvolle herinnering bewaren.