West-Vlaanderen. Jaargang 13

poëtisch bericht
Bezinning

En weer een dag voor aarde en hemel -
Hoe klam het vlees dat niet geneest
van deze zweer der erflijkheden
in 't dag na dag verhevigd feest
van teedre waanzin: leven, wereld;
verbranden van de geest en 't vlees:
metaal meedogenloos veredeld,
mens die de verste grenzen weet...

En weer een dag valt in 't verleden -
't Is een lugubere wrede klucht:
‘Zo was je vader, zoon, vergeet hem!
Zo wordt je zoon, na het geluk...
Hij zal lijk jij zelfzeker spelen’.

Willy Spillebeen