ontmoetingen
Door Gevaert
van het surrealisme naar de abstractie
De Kortrijkse schilder Door Gevaert is voor de lezers van West-Vlaanderen alles behalve een onbekende. In het Kortrijknummer, dat in 1958 verscheen, werd hij reeds door Bert Wilbiss voorgesteld en kon men zijn schilderij Intellect afgebeeld vinden, dat een langwerpig gelaat met kale schedel tegen een helrode achtergrond voorstelt en waarvan de wereldvreemde blik duidelijk de surrealistische sfeer te kennen geeft, waaruit het werk is ontstaan. Enkele maanden geleden trad zijn naam wederom in de actualiteit, toen hij met zijn eveneens surrealistisch werk Chitine, dat de kop van een larve in monsterachtige verhoudingen weergeeft, laureaat werd met Gulden Medaille van de grote Prijs van Oostende 1961; de jury die voorgezeten was door Gustave Van Gheluwe en bestond uit de heren Marcel Duchateau, S. Koenig, L. Sosset en Dr. W. Vanbeselaere had hem overigens reeds het jaar voordien met een Bronzen Medaille vereerd. Toen meerdere bekende verzamelaars, o.a. G. Van Gheluwe, en ook de musea van Oostende en Kortrijk zich werk van hem aanschaften, werd nogmaals bevestigd dat de faam van deze schilder steeds groter werd.
Het is slechts sedert 1952 dat Door Gevaert te Kortrijk verblijft, na reeds een tamelijk bewogen vormingsperiode te hebben doorgemaakt. Hij werd geboren te Ruddervoorde op 12 december 1917. Aan het college te Essen, waar hij middelbaar onderwijs genoot, werd hem de raad gegeven zijn aangeboren talent voor het tekenen verder te ontwikkelen; dit bracht hem in het Hoger Instituut St.-Lukas te Brussel, waar hij drie jaar studeerde en schitterende uitslagen boekte. Hij was meerdere jaren werkzaam als sierkunstenaar vóór hij in 1945, toen de levensomstandigheden het beter toelieten, besloot het grote waagstuk aan te gaan en beroepskunstschilder te worden. Wat hij tevoren geëxposeerd had was vooral tekenwerk geweest. Zijn vakmanschap als schilder dankte hij, behalve aan het genoten onderwijs, ook aan de lessen en de bevoegde raad van schilders, als Aimé Van Bellegem, bij wie hij de accurate en uiterst minutieuse uitbeelding van figuren aanleerde. Daar kwamen nog bij, de periodes van zijn verblijf aan de académie Colarossi te Parijs en eveneens het jaar dat hij te München doorbracht en dat hem in de gelegenheid stelde met de grote meesters der Europese kunst van nabij kennis te maken. Hij behoort inderdaad nie ttot de schilders, die het verleden verwerpen en is steeds nog een begeesterd bewonderaar van de grote werken, die hij onvermoeid gaat bestuderen in Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk, Italië en niet het minst in eigenland. Iemand die hem meer dan anderen heeft aangemoedigd en geloof gegeven heeft in zijn kunnen is de grote musicus Renaat Veremans, die meerdere jaren in het Brugse verbleef en de gewaardeerde redactieleider-muziek was van ons tijdschrift, ott hij naar het Antwerpse terugkeerde.
De natuurlijke voorkeur en aanleg van Door Gevaert gaat misschien het meest in de richting van de primitieven; hij heeft meerdere werken op zijn actief, die naar geest en factuur tot deze estetische en ideologische wereld behoren. Maar anderzijds is hij zich bewust dat men aan de tijd, waarin men leeft, niet kan en niet mag ontsnappen.