ontmoetingen
in memoriam
Maurice Maes
Maurice Maes in zijn atelier.
M. Maes werd op 8 november 1897 te Brugge geboren. Zijn eerste kunstonderricht ontving hij in de akademie van zijn geboortestad. Permeke en andere Vlaamse kunstenaars heeft hij goed gekend en steeds is hij een vurig bewonderaar van de Vlaamse grootmeesters gebleven.
Na de Slag aan de IJzer, waar hij als vrijwilliger het harde frontsoldatenleven had meegemaakt, ging hij zich te Mouveaux (Noord Frankrijk) vestigen. Samen met schilder De Graeve, en anderen, was hij niet alleen Vlaming van naam en geboorte, maar in zijn werk bleef hij trouw aan zijn Vlaamse aard en inspiratie. Schilder Maes was een eenvoudig, bescheiden man, wat terughoudend, met een tikje melancholie in zijn dromerige blik. Zijn romantisme vindt men terug in sommige van zijn doeken (zeegezichten en landschappen). Sterker van uitdrukking zijn zijn personages, meestal vissers en matrozen, want Maes had een voorliefde voor de zee en al wat er mee verband houdt. Deze werken zijn krachtig getekend, vast omlijnd, tot mozaïekstukken gemetseld in de malse kleuren van de grasse pâte flamande.
Maes was oprecht, zonder snobisme. Hij ging zijn eigen weg, zonder zich aan anderen te storen. Zijn werken zijn figuratief, alhoewel soms op het randje af. Hij borstelt, legt de kleuren los met het tempermes, hij bouwt en metselt zijn werken tot een stevig, expressief harmonisch geheel. Zijn koloriet is moeilijk te omschrijven, het is zo verrassend afwisselend. Iets wat men in de meeste van zijn werken terugvindt, zijn die licht opeengelegde kleuren, die transparant aandoen en een persoonlijke toets geven aan zijn kreaties. De zee, het strand, de lucht. de lichtspeling, de landschappen, de personages, alles is vol beweging; zijn doeken leven.
Enkele jaren geleden werd Maes vereerd met la Rose d'Or der Rosati des Flandres, en in Noord Frankrijk wordt hij als een der besten van zijn tijd beschouwd. Op 62-jarige leeftijd, in volle rijpheid nog zinderend van dynamisme en produktief als in volle levenskracht, beloofde Maes ons nog vele mooie kunstwerken te schenken. In de spannende gejaagdheid van voorbereiding tot de geplande expositie in Parijs, waar de bekroning hem wachtte, werd hij echter, op 14 juni 1961, door een beroerte getroffen en overleed nog dezelfde dag.
Schilder Maes, wij brengen graag hulde aan uw werk, dat in het buitenland geborsteld, zo echt van ons is gebleven. Wij danken u voor deze hechte trouw aan eigen bodem, en huldigen in u de eenvoudige oprechtheid van een talentvol, bescheiden Vlaams kunstenaar.
Paul Ferrant
Auteursrechtelijk beschermd