West-Vlaanderen. Jaargang 11

ontmoetingen
Kanunnik Arthur Camerlynck

Kanunnik Arthur Camerlynck

Voor enkele weken benoemde Mgr. Desmedt, bisschop van Brugge, Z.E.H. Arthur Camerlynck tot titulair kanunnik van de S. Salvatorskathedraal. Deze vererende onderscheiding van de Rector der H. Bloedbasiliek werd door vele kunstenaars ten zeerste gewaardeerd als bekroning van een leven, waarin kunst en kultuur steeds een grote plaats hebben ingenomen.

Kanunnik Camerlynck (^o Passendale 10 maart 1907) begon zijn priesterloopbaan als leraar Nederlands en Frans in de hogere klassen aan het St.-Jozefcollege te Izegem, waar hij o.m. de jonge letterkundigen Felix Dalle en August Geldof onder zijn leerlingen telde. Nog steeds blijft de herinnering voortleven aan de toneelvoorstellingen welke onder zijn regie te Izegem doorgingen, waarmede hij baanbrekend werk verrichtte op het gebied van het jeugd- en schooltoneel. Aldus in 1936 Lucifer van Vondel, waarin Antoon Vander Plaetse, regisseur, ook de hoofdrol vertolkte en Marcel Ameye die van Apollion. Cyriel Verschaeve hield de inleidingsrede. In 1937 was het Elckerlyk en in 1938 Van den vos Reinaerde. Ook heeft hij de tweede stichting van het Davidsfonds te Izegem op zijn actief. In 1939 werd hij door Mgr. Lamiroy gelast met het stichten van een nieuw franstalig college te Komen. Hij heeft het St.-Henricus-college kunnen opdrijven tot een der meest vooraanstaande onderwijsinstellingen van onze provincie; het telde toen hij het verliet meer dan duizend leerlingen en beschikte over een zeer mooi, modern en functioneel gebouwencomplex. Meerdere kunstenaars werden hiervoor aan het werk gesteld, in de eerste plaats de uiterst kunstzinnige beeldhouwer, glazenier en sierkunstenaar uit St.-Andries, Cyriel Maertens, die o.m. van de collegekapel iets enigs heeft weten te maken. Als overtuigd Vlaming heeft Directeur Camerlynck er steeds ook zorg voor gedragen dat de Vlaamse leerlingen hier hun eigen kultuur konden ontwikkelen; daartoe droegen afzonderlijke lessen

[p. 41]

Kapel van het college te Komen (Cyriel Maertens)

in het Nederlands in grote mate bij, evenals de eerbied die hij bij allen wist te wekken voor de Vlaamse kunst.

Het was onvermijdelijk dat ook te Komen het Collegetoneel onder de Directeur Camerlynck weldra een hoge bloei zou kennen. Het toneel is voor hem iets instinctiefs: ‘Ik ben geen theoreticus, maar een man van de toneelpraktijk, gelijk mijn broer Jozef een man van de Bankpraktijk is’ zo verklaart hij. In Franse versie werd ook hier het reinaardspel opgevoerd: Renard le Goupil, met dekors van Michel Martens, voor wiens ontwikkeling tot zelfstandig kunstenaar Kan. Camerlynck veel heeft bijgedragen. Andere belangrijke opvoeringen waren Vive Robinson en het historisch spel Sigefroid de Comines.

Nog te Komen werd Kan. Camerlynck gelast met de vernieuwing van de H. Bloedprocessie. Dit is een werk geweest dat over meerdere jaren uitgevoerd werd en thans in de processie van mei a.s. volledig zal voltooid zijn. De aanleiding tot deze aanstelling was zijn bijdrage tot de uitwerking van de Eucharistische Stoet te Brugge enkele jaren geleden, een stoet waarvan de diepe godsdienstigheid, de aangrijpende symboliek en de kunstig verzorgde presentatie eenieder had getroffen. Ook voor de H. Bloedprocessie weet Kanunnik Camerlynck zich met bekwame artiesten te omringen; de regie vertrouwde hij aan Guido Cafmeyer, de plastische uitbeelding aan Fernand Boudens, de kostumes aan Nini Martens (nadat Arno Brys wegens de voorbereiding van de Gouden Boomstoet de opdracht niet had kunnen aanvaarden), Lea Daan voor de choreografie, enz.

West-Vlaanderen en het CVKV wensen hun medelid Kanunnik Arthur Camerlynck oprecht geluk om het prachtige werk dat hij heeft verwezenlijkt.