West-Vlaanderen. Jaargang 4

De ramp

De haarden hielden op met roken:
de zee is door de dijk gebroken.

Breng weg de kinders en de vrouwen
en vind hen woorden van vertrouwen.
Red ieder mens, red ieder dier,
maar laat óns hier!
En geef ons zakken, zakken zand.
Geef zakken aarde, zakken land.
o, Zand in zakken, Land in zakken,
LAND!

De rijke polder omgewoeld;
tweehonderd huizen weggespoeld.
Zes lijken werden opgevist.
De broer van Barten blijft vermist.
Wie was het die naar moeder vroeg?...

Genoeg, genoeg!

Want zonder tranen, zonder rusten,
op ruines van verdwenen kusten,
bekampen wij de zee, het WATER.

En schreien doen we later... later.

Herman Van Snick