West-Vlaanderen. Jaargang 3

[p. 166]

Ideale wonen

Foto Verdonck, Poperinge.

Met genoegen hebben wij ditmaal gespeurd te midden onze verwoeste gewesten van eertijds, benieuwd naar de evolutie van het wonen in het Westland.Naaststaande photo schenkt ons het zicht van een rustig buitengoed te Westouter met name Rodeberg. Het is geen machtige villa, geen luxueus gedoe dat voor velen soms moeilijk te verteren valt, doch een smaakvol landhuis, fraai voor het oog en eenvoudig in lijn en massa, niet te klein van formaat, doch groot genoeg om er werkelijk ideaal te kunnen wonen. De afwerking is keurig verzorgd en het geheel biedt een kleurrijk en aesthetisch aspect. Ideaal lijkt ons de oplossing toe, waar de kroonlijst als luifel aangewend wordt boven het terras, hetwelk de woning tevens een aangename lijn van licht en schaduw bezorgt. Deze woning is een realisatie van architect Omer Carpentier van Poperinge. Alhoewel hij niet meer bij de jongere generaties behoort, dient het gezegd dat hij zich wonderwel heeft weten aan te passen aan de evoluties in het wonen. Hij ontweek het euvel van overbelasting en banale ornamentering alsook der verkrachting van stijlen allerhande. Eenvoud en rust zijn de leidmotieven in zijn werk. De dartele sprongen en modegrillen die onze woningen in de laatste decennia kenmerken zijn hem vreemd, en gerust mogen wij beämen dat hij zijn werk beheerst op alle gebieden. Naaststaande photo geeft de voor- en zijgevel weer. De garage is hier werkelijk het negatieve element ten opzichte van het geheel. Minder gelukkig noemen wij het aanwenden van de Tudor- korf- en rondboog bii éénzelfde geheel.

Foto Verdonck, Poperinge.

[p. 167]

Foto Verdonck, Poperinge.
Huis Mommelhove te Poperinge. Architect Omer Carpentier.

Op het eerste zicht herkent men het dadelijk als een exemplaar uit de reeks van wat wij noemen kunnen het Carpentier-genre. Alles spreekt één zelfde taal, en het geheel kan men harmonisch noemen. De woning zelf lijkt een bloementuil midden plantensieraad en groene weelde. Aesthetisch en constructief noemen wij de uitsprong van het dak bij de zijgevels. Storend echter werkt de aansluitingskabel der electriciteit, op de gevel. Met goede wil en wat meer schoonheidsbesef bij onze electriciteitsmaatschappijen, ware het mogelijk dergelijk euvel ongedaan te maken; kan de kabel dan niet de spouw nemen als toevoerweg tot het hoofdbord? Het ware een gunst voor menig eigenaar en een zalige troost voor de architect, en een toegeving van wege de betrokken diensten.

[p. 168]

Wilgenhof naar het ontwerp van architect Henri Viaene uit Ieper.

Als massa noemen wij het werk gewaagd en gedurfd; niettemin mogen wij het als geslaagd beschouwen, want alhoewel de détails en de elementen zwaar zijn, in zijn geheel gezien vormt het een eenheid.

Landelijke woning naar het genre der premie De Taeyewoningen. Architect Henri Viaene.

Deze woning is fraai en gunstig in zijn omgeving gezien; toch vinden wij dat de massale standvensters met neerhellend dak in zekere mate log en zwaar schijnen en het dak in de schaduw stellen. Aan te stippen valt dat het gewemel van ankers, uitsprongen van schouw en logia, steunberen en standvensters het uiterlijke berooft van rust en eenvoud. Meer matigheid had het geheel wellicht beter komen te staan.

ARCH. JOS DELIE