De Vlaemsche zanger

[p. 50]

Jagerslied.

- ‘Schoon maegd, ik heb u nu zoo lang gevryd!
Die jaegt en niet en vangt, die berst van spyt.
Om u ging ik zoo dikwyls op de jagt.
Zoo nu door my geen wild wordt aengebragt,
My dunkt dat ik versmacht.’

- ‘Is 't dat gy tot het jagen zyt geneigd,
Zoo moet g'u oefenen in lydzaemheid;
Want al die jaegt moet weten voor gewis
Dat elke seheut niet juist een vogel is.
Die schiet, schiet dikwyls mis.’

- ‘Ach, toon dat gy een trouwen jager acht,
Die naer uw liefde jaegt uit al zyn magt.
Eilaes! dat ik de weêrmin niet en win
Van u, die 'k uit geheel myn hart en zin
En boven al bemin!’

- ‘Ei, lieve weiman, zy toch niet beducht,
Omdat ik van het net der liefde vlugt.
Het wild en hoort niet naer des weimans lied;
Het haesken vlugt en bergt zich in het riet,
Als 't jagers hoort of ziet.’

- ‘'t Is waer het haesken vlugt als 't is in nood,
Omdat de braken haken naer zyn dood;
Maer 't is om 't leven dat ik jaeg en vry,
Om saêm te leven ik en gy.
Ach, waerom vlugtje my?’

[p. 51]

 

- ‘Gy doet gelyk een looze weiman doet,

 

Gy lokt het vogelken, gy fluit het zoet;

 

Maer als het vogelken. maer als de bruid

 

Door 't zoet geluid raekt in de muit,

 

Dan is dat fluiten uit.’

 

 

 

- ‘Och neen, beminde, neen, en denk dat niet,

 

Myn zang is by u geen bedrieglyk lied.

 

Hoe dat myn liefde al ouder worden zal,

 

Hoe dat myn hert ook trouwer worden zal,

 

En vrees toch niet met al!’

 

 

 

- ‘Ziet dat gy om een haesken, dat gy vryt,

 

Uw beste paerd den hals niet af en rydt.

 

Hy vangt den haes die in de jagt volherdt:

 

Hoe meer gy jaegt, hoe meer dat ook myn hert

 

Door u gevangen werdt.’

 

XVII^e eeuw.