De Vlaemsche zanger
(1856)–Anoniem Vlaemsche zanger, De–
AuteursrechtvrijBevelbrief.Ga naar voetnoot(1)Muzyk van Kücken. Ter kennis zy hiermeê gebracht
Dat op den bal, verleden nacht,
Een meisjen, na ze er had gezweefd,
Meer dan een hart gestolen heeft.
Gelyk een hinde vloog zy heen,
En waer ze schuile, weet er geen.
Gy vraegt, waeraen zy wordt herkend:
Hier vindt gy haer signalement.
| |
[pagina 16]
| |
De lokken blond, schier goud geacht,
De kykertjens licht-blauw en zacht,
Het mondjen purperrood en klein,
De tandekens gelyk en rein.
De wang een roos op lelieblaên,
Het halsken wit als van een zwaen.
Het voetjen zoo wat achtduim lang,
De hand bevallig, mollig, rank,
Niet al te klein, niet al te groot;
Kortom een aerdig vlaemsch kleinood.
Maer, ja, iets dat ik nog vergat,
By dien byna verloren schat:
Lacht heur wang, zoo krygt ze daer
Twee kuiltjens lief en wonderbaer.
Zy baren lust, zy baren pyn,
Men voelt, zy moet gevaerlyk zyn.
Voor knapen is zy 't heel en gansch,
En mooglyk ook wel voor de mans.
Dus wenschen we iedereen saluit!
En zenden de ordonnantie uit,
Dat wie ze vindt in Vlaenderland,
Haer vastboei met een liefdeband,
En 't hoofd haer sier' met roozenkroon.
Een lach en kus dit zy zyn loon!
Zoo willen wy niet altyd blind.
Geteekend: Amor, Venus kind.
Naer het duitsch, door Pr. van Duyse.
|
|