Vlaamsche Arbeid. Jaargang 6

[p. 152]

Terugkeer

En huivrend wacht ik 't eerste woord,
Dat mijn verstarden geest bevrijdt,
En door de lang-gesloten poort
Mij weer in de oude rijken leidt,
Waar ik als kind de vlinders joeg
En in een droom mijn leven vond;
Waar ik als vrouw mijn hunkren droeg,
Tot 'k vluchtte met vertrokken mond...

Als smeekling, zwak van ijdlen strijd,
De leeg-gebleven handen saâm,
Keer ik tot uw verborgenheid...
En wacht het woord, dat mij bevrijdt...
Er komt mij niets dan zijne naam.

Annie Salomons