Vlaamsche Arbeid. Jaargang 2

[p. 148]

Liefde

Gij hebt mij zoo bezien dat uit uw oogen
de liefde zwijgend mij-waart is onttogen,
uw hert mij gevend, als de rein offrande,
geboden bang met witte en bevende handen.

Ik voel de goedheid uit uw wezen glimmen,
oneindig teer, als tanende avondkimmen,
uw blikken streelend zacht mij ommewaren,
als vlinders vleugelend om blommen varen.

Ik draag zoet licht in mijn geloken oogen
en kan 't u geven in éen langen blik,
maar 't waar voor u maar schijn en lieve logen.

Mijn liefde, vrouw, en werd U niet geboren,
en valsch gevoel, ik in mijn hert verstik,
o ga mijn beeld, een droom gelijk, verloren.

Jozef Muls