De Vlaamsche School. Jaargang 29

[p. 5]

De Vlaamsche School 1883

Een drietal kinderversjes voor nieuwjaar.

I

Om een tuil u op te dragen
Ging ik vruchteloos bloemen vragen.

Rozenstruik en lelieplant

Staan verdord; de kleurige bloemen,
Waar de zomer mocht op roemen,

Roofde 's winters koude hand.

Eene gifte tot gedenken
Mijner min toch wil ik schenken,

Gifte, die geen winter rooft;

'k Offer 't hart, dat klopt hier binnen;
't Zal u meer en meer beminnen

Met een liefde nooit gedoofd.

II

Is voor ons in eenen stal

Arm en klein een God geboren,

Zeker zijne liefde zal

Dan ook ons gebed verhooren

Als, met liefdevuur bezield,

Wij voor 't kribbeken zijn geknield.

O! wat klom mijn bede vurig

Toen ik bij het kribbeken zat!

Stort uw gaven neer gedurig,
- Zoo, zoo was het dat ik bad, -

Open uw genadenschat,

Gij, mijn Jesus, Albehoeder,
Hier geworden ons een broeder, -
Voor mijn vader en mijn moeder,

Opdat steeds gelukkig, blij,

Hunne baan op aarde zij.

III

't Nieuwjaar zijn wij ingetreden;
Vuriger klimmen weer de beden

Uit het hart van 't dankbaar kind.

Heil en welvaart, milden zegen
Strooie Jesus op uw wegen,

Vader, moeder, teer bemind.

Hoort de goede God de beden,
Toegestuurd ten hemel heden,

Dan bezwaart u leed noch pijn;

Maar het jaar nu ingetreden
Heil verspreidend voor uw schreden

Zal een jaar van zegen zijn.

Fr. Waltm. Van Spilbeeck.