Kook- en waschwater.
In de Gemeenzame Brieven van een vriend der natuur door Max Van Edijck wordt dienaangaande het volgende vermeld.
Zooals wij bekend mogen veronderstellen, bevatten onze voedingsstoffen eenige eiwitachtige stoffen, welke den naam dragen van caseïne (kaasstof) en albumine (eiwit). Deze stoffen verhouden zich tot kalk ongeveer als de vetten, dat is gaan met kalkverbindingen aan, kalkalbuminaten, die in water geheel en al onoplosbaar zijn en dus het water verhinderen de spijzen te weeken en gaar te koken. Doch het zijn niet alleen peulgroenten en vleesch die in hard water hard worden, ook andere groenten en koffie, thee enz., verliezen aan voedende waarde, indien zij met hard water gekookt worden.
Wij weten dat pompwater als waschwater niet kan gebruikt worden vanwege zijn gehalte aan koolzure kalk en koolzure magnesia. Die zouten zijn in water wel niet gemakkelijk oplosbaar, maar toch oplosbaar genoeg om last te veroorzaken. Eene stof, welke de oplosbaarheid van genoemde zouten in water vermindert en bovendien de zeep helpt schuimen, is de bekende vliegende geest of ammoniak. De toevoeging van ammoniak en ook van koolzure ammoniak zal een groot deel van de koolzure kalk en van de koolzure magnesia uit het water doen neerslaan en op den bodem bezinken. In de tweede plaats heeft ammoniak met de kalk of natron van de zeep dezelfde bijtende eigenschap. Men kan daarom van ammoniak gebruik maken om het meest harde pompwater in zeer geschikt waschwater te veranderen. Een enkel theelepeltje in de gewone hoeveelheid water is daarvoor in den regel voldoende. Uit eigen ondervinding kan ik het middeltje werkelijk aanraden als de waterpomp is afgeloopen en gij met pompwater u behelpen moet.