De Vlaamse Gids. Jaargang 66

[p. 41]

Herman de Coninck
Gedichten

1.

Zo'n duif, kop met de ronding
van een 50-erjaren Oldsmobile,
een veel te grote slee
van een vogel, met - wedden? -
witte banden,

wat komt zo'n dik cliché, ogen openen
en sluiten als een aars, blik moe
van het persen, zomaar op dit papier
zitten, met een air van: en jij dan?
Wat doe jij in dit gedicht, en wat
daarbuiten?

2.

Met poten zo dun als sthetoscopen
staan ze te luisteren aan de borst
van de aarde, en als ze bijna iets horen, lopen
ze weg, de uitvinding van het pizzicato
met zich meenemend, verten
in, herten, tien sekonden per eeuw.

Maar hun afdrukken blijven bewaard
in het hektarengroot geheugen van een witte,
bejaarde filosoof: de sneeuw.

[p. 42]

3.

Diepe waters en ondiepe plassen
zijn allemaal gelijk voor de wind,
hij trekt er fronsen over van lang peinzen:
wanneer zijn we nóg eens zo gestreeld?

Zoals een glimlach alle rimpels
in een gezicht anders legt: ik weet het.
Nu.

4.

De ficus heeft erg te lijden gehad.
Hij moet zich aan een vingerdun stammetje
- beige dat slechts geheugenverlies is
van bruin - anderhalve meter omhoogsperen

voor hij kan proberen
hoeveel kurkdroge en bange
en allenerige en tranenlange
blaadjes en hoeveel schijn

hij daarboven op moet houden
om ooit iets geweest te zijn.

5.

Waar zijn de zwaluwen?
De naaistertjes van het négligé
van de maan

hebben vandaag met hun schaartjes
weer niets gedaan,

want ze heeft enkel
een dunne hand
voor haar glimlach aan.

[p. 43]

6. Walcheren

Een echtpaar tegen de wind in
in twee strandstoelen: het lijkt wel
of ze tegen 100 per uur
vooruitgaan.

Zo is stilstand hier: uit alle macht.
Duinen vestigen
het wereldrecord standhouden:
de nul meter in twee eeuwen.

7. naar e.e. cummings

dichter bij onszelf dan wij
zingt in een boom de nachtegaal
en gaat met al ons weten
verder dan wij weten aan de haal

hij zingt voor ons, voor jou, voor mij
tot één plus één haast vier is
en voor zijn eigen lief zingt hij
tot waar ook ter wereld hier is

8.

Zoals het strand en de zee:
jij gaat nooit weg. En ik
kom altijd terug. Het is bijna zo goed

als blijven. Voor een jawoord
is het te laat.
Maar je zegt niet nee.