De Vlaamse Gids. Jaargang 60


Gedichten van Roland Jooris wat in een stam blijft zwijgen zit nu los tussen enigszins gelijkmatig gezaagde houtblokken gestapeld verdeeld in wat ondeelbaar is: tot in het kleinste blokje hout blijkt stilte even groot

[pagina 42]
Morandi: stilleven de stilte tot op de rand van een tafel geschoven zette hij steeds dichter bij elkaar; schaduw werd opgeveegd in de schaarste van een driehoekje ernaast de arme kilte van de leeggekraste winterlucht waarin een kraai heel onverschillig over het reeds jaren vergeten landschap trekt als in een tekening naar een oude meester
Gedicht op de lege til van de avond zijn we dan maar blijven zitten met gevleugelde gedachten

[pagina 43]
Opdat opdat het weer dag zou worden opdat het feest zou kunnen beginnen: zon op de huizen zon op beton de uittocht naar de zon en naar haar verste stranden; opdat ik dan alleen zou kunnen achterblijven in het binnenland van mijn gedachten in de verlaten zomer van een dorp opdat ik stil als een sloot tussen lommerrijke bomen zou kunnen verdwijnen opdat ik niets dan wat gerimpel zou voelen
Breytenbach Duw je potlood stuk. Kras je pen krom. Kijk wat door het raam naar de lucht naar de reizende wolken, naar de vogels die de ruimte meten. Noem dit een gedicht voor Breyten. Wees machteloos.