De Dagen van de Vlaamse Gids '69
Contestatie,
Een nieuw woord voor een oud begrip,
De menselijke bewustwording en ontvoogding op sociaal en geestelijk vlak lopen als een draad door de geschiedenis: soms nauwelijks merkbaar, af en toe hel gekleurd.
Periodiek wordt de maatschappij geconfronteerd met letterlijke of figuurlijke beeldstormerij, met scherpe kritiek op de gevestigde orde, met de ontluistering van taboes.
Een dergelijke periode beleven we klaarblijkelijk ook nu. De latente contestatie-geest is weer in beweging gekomen, gezag en moraal worden op de helling gezet.
De diagnose van de conflictsituatie komt vrij eenvoudig voor: aan de ene kant staan de voorlopers en allicht ook een aantal minder prijzenswaardige mode-meelopers; aan de andere kant de gevestigde orde - die het gewicht van de tradities meesleurt - en degenen die zich, omwille van de gemoedsrust, aan het vertrouwde leefpatroon vastklampen of, niet beter wetend, dit leefpatroon eenvoudig ondergaan.
Als de wind gaat liggen, zullen we, met de glimlach, weer een paar taboes opbergen; en een aantal spitsen van de contestatie als overdrijving klasseren.
Tot de storm weer opsteekt natuurlijk.
Ruim honderd Vlaamse Gids-ers hebben op 11 en 12 oktober te Knokke de contestatie-storm getrotseerd. Met scepticisme soms, met de glimlach vaak, maar steeds met begrip voor hen die, een beetje eenzaam op het voorplan, de maatschappij in beweging trachten te houden om haar voor geestelijke verstarring te behoeden.
En daarbij wel eens geneigd zijn het ongeduld als wapen tegen de ontmoediging te gebruiken.
Aan de referaathouders op de ‘Dagen van de Vlaamse Gids’ 1969 is dit nummer grotendeels gewijd.
De Redactie
Auteursrechtelijk beschermd
