De Vlaamse Gids. Jaargang 44



[pagina 662]
Gedicht door Jos de Haes Voor M.B. Bloed verdunnen, weefsels schiften, lijm bereiden uit de vis, door een stalen wanne ziften korreling van dode driften, - 't spinselvocht der ergernis stolt erover tot vernis. In die glaslaag over asse dat de vingernagel krasse, dat hij als een sprinkhaan kriepe, doende alsof een vogel zong. Dat de boosheid zich verdiepe: schrijven met des vogels tong.
Landschap Rinkelt de glazen wind rinkelen doet mijn gebint, schervenschedel mandolien. Denken, door een riet zien, rieten splinters in het oog. En op de stalen einderboog waar de zon verschaalt, een medemens, een zwarte naald.