De Vlaamse Gids. Jaargang 43

We zijn nog jong...
door Hedwig Speliers

We zijn nog jong zeggen de mensen,
maar mijn tong is aan je naam verbrand
en in mijn gedichten is elk verband
versmald tot binnen jouw grenzen.

En toch, als je met je hand het gewelf
van mijn haar tot bewegen brengt
dan is het je hand, niet jezelf,
en je genieten blijft onvermengd.

Waar is dan je stem om in te schreien?
Ik blijf wat ik ben: ongeordend
in de wind van mijn jak, in mijzelf,
altijd een andere en altijd wordend...