De Vlaamse Gids. Jaargang 40

[p. 248]

Gedichten
door Pierre Kemp

Ik glimlach om de andere zijde
van dit vel
papier, nog zo gelukkig leeg, wijd en
wit en zonder woordenspel.
Er kan nog alles mee gebeuren,
het schreit niet, als ik het daar beschrijf.
Ik kan het bekladden en kleuren
met inkten zwart, rood en groen
voor tijdverdrijf.
Toch houdt iets mij tegen:
wees nu eens genegen
dit niet te doen!

Ik ben hier iets aan 't doen

en doe het zonder handen

met al de vaardigheid,

waartoe ik mij bereid.

Er is hier geen plantsoen,

geen groente op de landen.

Ik mis mijn tong, mijn tanden

en eveneens mijn mond

met al wat in mij lacht,

of heeft aan mij geschreid.

Ik voel mij licht en rond,

bevind mij goed en zacht

en zonder dag of nacht

gezond.

Maar hoe weet ik dat toch

nog?