De Vino Caser, of de Amsterdamse pakhuis-vreugt waar in de nieuwste en hedendaagse liederen gevonden worden

Jannetjes Afscheyt.

Stem: Wie zag ooit schoonder schone.

1.

VAer wel ô myn Iannetje!
Vaer wel in eeuwigheyt,
Ziet hier in 't eind verpletten,
Een hart vol tederheyt;
Een Hart beklemt door sorgen,
Waer in steeds lag vetborgen,
Een tedere minne gloed,
Door U gevoed.

2.

Van Vrienden hulp verlaten,

[p. 94]

 

Alom vervolgt ô Pyn!

 

Van die my 't onregt haten,

 

Moet ik als Balling zijn:

 

'k Zal ligt u glansryke Oogen,

 

Nooit weer aenschouwen mogen,

 

't Lot rukt my van U af,

 

ô Wreede straf!

 

3.

 

Nooit druk ik meer de Lipjes,

 

Soo teder als voorheen:

 

'k Zal nimmer op die klipjes,

 

Weer stranden, Neen ô neen!

 

ô Nectar soete Kusjes!

 

Bronaders van myn Lusjes,

 

Aen U herdenkt myn hart,

 

Helaes, met smart.

 

4.

 

Uw Lieve aenminn'ge handjes,

 

Daer 't schoon Albast voor bukt,

 

d' Aenqueekster van myn bandjes,

 

Zijn van my afgerukt:

 

'k Zal nooit uw weder vinden,

 

Vaer wel dan, mijn Beminde;

 

Om wien ik eeuwig quyn,

 

ô Wreede Pyn!