De Vino Caser, of de Amsterdamse pakhuis-vreugt waar in de nieuwste en hedendaagse liederen gevonden worden

[p. 63]

Een zeer Vermakelyk Lied, van mijn Heer de Baron van Alberning, en Mevrouw de Fransche Madame Sleepkous.

Op een aengename Wys.

WAt hovaerdy en pragt,
Ziet men onder het Vrouw geslagt,
Wat nieuwe mode en zwier,
Van zoo menig venus dier,
Zy gaen over straet,
Als een Juffrouw van staet,
Heel netjes gepalleert,
En het haertje gevriseert.
2.      Menig lykt wel een grim,
Schoon zy is een Moffin,
Musjes schoon van glans,
Op zijn Engels of Frans,
Neusdoeken geborduurt,
En het aenschijn gebouluurt,
En met montjes geblanket,
Met moesjes opgezet.
3.      En door de morsery,
Brengen zy haer in de ly,
Menig onnosel bloed,

[p. 64]

 

Die 't gelag betalen moet:

 

Een goude ketting om den hals:

 

Maer de drommel die is vals;

 

Fyn Oorlietten in het Oor,

 

Draegt menig slegte sloor.

 

4.      Ringen van Diamant;

 

Dragen zy aen haer hant:

 

Maer als men daer op let:

 

Zy zijn slegts maer ingezet:

 

Van fyn geslepen glas,

 

't Is bedrog al den bras,

 

Een Citzen Jak en Rok:

 

Die zoo breed staet als een klok.

 

5.      Waer in zy draeyen hun gat:

 

Als zy maer gaen door de Stad,

 

Komt een Jonkman hun te gemoet:

 

Die hun dan eens groet:

 

Zy neigen dan gelijk,

 

Dat 't hembt sleept door den slyk,

 

De Oogen van zoo een Venus dier:

 

Branden door minnevier.

 

6.      Kousjes rood of wit,

 

Dat byzonder netjes zit,

 

Muyltjes van gedrukt Leer;

 

Met witte hakken met begeer;

 

Het is van buiten bont:

 

Maer van ondere Stront,

 

Menig pronkt door de Stad,

 

Zy hebbe zomtijds geen hembt aen 't gat.

 

7.      Menig Meyd doet wat zy kan:

 

Om te krijgen een Man,

 

Maer zoo zy zijn getrouwt:

 

Het hun zomtijds dan berout,

 

Want dese Juffrouw mooy:

[p. 65]

 

Slaept op een Bed van strooy,

 

Wat dunkt u van zoo'n arm dier?

 

Is dog echter na de zwier.

 

8.      Luisen gelooft mijn,

 

Daer zomtijds meer zijn;

 

Als duiten in de Kas,

 

Weg met zulken kalen Tas;

 

't Is beter een frisse Boerin,

 

Daer is nog voordeel in;

 

Maer zoo een kale neet,

 

Is verdriet ook niet een beet.