Verzameling van oude en nieuwe gezangen voor alle hoogtyden des jaars

[p. 4]

II.
Getrokken uit de groote Antiphoonen van den Advent, genaamd O.

Tederlyk.

ô Wysheid, uit God zelv' gebooren!
Die al-les in uw weegschaal wikt,
Voorziet, bezorgt, en zagt beschikt,
Ei kom! wy wenschen u te hooren.
Ja kom, en wil ons kragtig leeren
Den weg, die naar den Hemel leidt,
En maaken on- ze ziel bereid,
Om zig oprechtlyk te be- kee- ren.

[p. 5]

 

2.

 

ô God, die Isrels Volk geleidde,

 

Aan Moises in het vuur verscheen,

 

Uw Wet schreeft in den harden steen,

 

En 't met uw gunsten overspreidde:

 

Ach! wil tot ons ook nederkomen,

 

Verlos ons door uw sterke hand,

 

En voer ons naar 't beloofde Land,

 

Dat overvloeit van vreugdestroomen.

 

3.

 

ô Bloem, uit Jesses stam te wagten!

 

Op wien de Vorsten zullen zien.

 

Tot wien het Heidendom zal vliên,

 

En zig door u gelukkig achten.

 

ô Heilbloem! wil voor ons ontspruiten,

 

Laat ons beschouwen uwe kleur,

 

Inädemen uw' zoeten geur,

 

En werp het slangegif naar buiten.

 

4.

 

ô Gy! die zult den scepter voeren,

 

Den sleutel draagen, die ontsluit,

 

Wiens magt door niemand wordt gestuit;

 

Wiens ryk ook niemand kan ontroeren:

 

Wil toch, ô Magtige, verschynen!

 

Verbreek de ketenen der geen',

 

Die door benaauwdheid en geween

 

In hun gevangenisse kwynen.

 

5.

 

ô Heillicht! dat eens op moet daagen,

 

ô Glans van 't eeuwig schittrend Licht!

 

ô Zuivre Zon! wiens aangezigt

 

Niets ongerechtigs kan verdraagen.

 

Ei! kom te voorschyn uit de kimmen,

 

Bestraal de geenen, die, ontbloot

 

Van licht, thans, uit het land der dood,

 

Verlangen tot u opteklimmen.

[p. 6]

 

6.

 

ô Vorst der volken, hun verlangen!

 

ô Hoeksteen, die de harten bindt

 

Van Jood en Heiden, hoogst verblind:

 

Zy zullen uwe Wet ontvangen.

 

Kom dan, ô Heiland aller menschen!

 

Uw liefde zy aan hun besteed;

 

Ze zyn door U uit leem gekneed;

 

Vervul hun zugten en hun wenschen.

 

7.

 

ô God! die eens met ons zult woonen,

 

Wiens Wetten zullen zyn betragt,

 

Wiens komst het Heidendom verwagt,

 

Ei! kom, en wil uw aanschyn toonen:

 

Wil, ô Emmanuël, afdaalen,

 

Om in den nood ons bytestaan,

 

Te redden, en van schuld te onstlaan.

 

Wil ons met uwe gunst bestraalen.