No. 114. Romance du Bouffe et 1e Tailleur.
Conservez bien, la paix du coeur,
Disent les mamans aux fillettes,
Sans la paix adieu le bonheur,
Craignez mille peines sécrettes,
On tremble, on se promet longtems!
De rester dans l'indifférence,
Et puis on ariive à douze ans,
Et le coeur bàt, sans qu'on y pense bis.
Fuyez, surtout, fuyez l'amour,
Disent les mamans aux fillettes,
Le petit traitre chaque jour,
Vous tend des embuches sécrettes,
On tremble, on se promet longtems,
De se soustraire à sa puissance,
Et puis on arrive à seize ans,
Et l'amour vient, sans qu'on y pense. bis.
Mais ponrquoi tous ces vains discours,
Que font les mamans aux fillettes,
Puisqu'on doit tribut aux amours,
Nous voulons acquitter nos dettes,
Pour bien aimer il n'est qu'un tems,
S'en défendre et d'une indifférence,
Si l'on aime pas au printems,
L'hiver viendra sans qu'on y pense. bis.
Neem u in acht, zorg voor uw hart,
Is 't geen de moeders daaglijks leeren;
Een enkle misstap baart ons smart,
En kan de rust in ramp verkeeren.
Men beeft, men siddert voor 't gevaar,
Men wil steeds onverschillig heeten,
Maar naauwlijks telt men veertien jaar,
Of 't hart verrast ons eer wij 't weten. bis.
Ontvlugt de liefde t' aller tijd,
Is 't geen de moeders daaglijks leeren,
Die zich aan die verleidster weidt,
Moet veeltijds 't waar geluk ontberen,
Men beeft, men siddert voor 't gevaar,
Men durft zich zelv' geen stap vermeten;
Maar naanwlijks telt men zestien jaar,
Of liefde ontvlamt ons eer wij 't weten. bis
Maar waartoe is die les toch goed,
Die ons de moeders daaglijks leeren,
De liefde heerscht in ons gemoed,
En 't hart kan zich dus niet verweren,
Elk Meisje is aan de min geweidt,
Waartoe dus nutloos tijd versleten,
Genieten we onzen lentetijd,
De winter komt eer dat wij 't weten. bis
|
|
Auteursrechtvrij