Vervolg op De nieuwe vermakelijke Zeeuwsche speelwagen

[p. 25]

Een nieuw minnelied.

Op een bekende Wys.

Laast, maal heb 'k my, begeven tot het jaagen
Smorgens al vroeg, by 't krieken van den dag,
Wat is my ontmoet, wat heb 'k daar vernoomen
Een' juffrouw schoon, een meid zoo als een vlag,
Zy sprak my aan, op de weg; ei wilt verstaan,
En ik was geneegen om met haat te gaan.

2

Zoo zyn wy zoetjes met elkaar gaen wand'len,
Tot dat wy kwaamen by een' klaare stroom
Daar zaten wy, wat stille t' zaam te rusten;
By 't vog'len zang; en het schaduw van een boom,
Ik lag myn hoofd, zoo zagtjes in haat schoot.
Myn handjes by 't zamen op haar borstjes bloot.

3

Dit scheen voor my, een blyde dag te maken
Om te rusten by, een schoone Herdorin
Cupido die dagt in 't kamertje t' raaken
'k Lag als in een droom, in 't vuurje van de min,
'k Raakte al zoo veer, ja zoo ver op deze keer,
En naderhand zoo was myn liefd' meer en meer.

4

Smorgens heel vroeg - den Haan begon te krayen,
Deze schoone Maget - om haar Eeertje dagt:
Mind g' myn oprecht - of wilt g' myn bedriegen
Denk toch, dat ik ben - van een braaf geslacht.
Weg malle zottin - meend gy dan - dat ik u min?
Het zyn maar fyne streeken van de gyle min.

[p. 26]

5

Weg loose schelm - bedrieger van myn Eertje?
'k Had dit noit gedaan; had gy myn niet misleid
Ik telde net zoo ligt u aangename woorden,
Om myn Magedom - Ach: wat ist my een spyt
Die ik al zoo lang - tegen wil en tegen dwang;
Gedragen agtien jaare - dit valt my zoo bang.

6

Spiegelt u aan my vertrouw geen Venus jonker
Jonge maagden fier, myn magedom is kwyt
Had ik dat bedagt, voor 't my was afgenoomen
Dan was myn zaak ter deege overleid,
Maar die loose kwant, heeft my aangerand
En zyn loose streeken; hadden d' overhand.

7

Nu zit ik eenzaam, in myn lot te treuren,
Hy heeft myn gebragt; in naare omstandigheid
En wat moet ik doen, wat zal ik dan beginnen,
Dan te rusten in het geen my is opgeleid
Spiegelt u voorwaar houd u Eertje maar
Anders komt gy zelfs in de rampen zwaar.