Vermakelyke Haagsche Tap-toe
(1774)–Anoniem Vermakelyke Haagsche tap-toe, De–
AuteursrechtvrijWaer in te vinden zyn de aldernieuwste Liederen, die heedendaegs gezongen worden
[pagina 69]
| |
't Is om de lange nagt,
In de Winter koud,
Dat zy haer beklagen!
Zy legge daer te schuure,
En konnen niet geduure,
En niet een Vlootje in het Bed,
Ik weet niet wat dees Meisjes let,
Zy roepen overmand:
Dat het Ledikant,
Al staat in den Brand,
Al wat 'er is geschied
Niemand hoord het niet
Sy blyve in 't verdriet.
2.
Ik hoorde laest een Meid,
Tot haer droevig spyt,
Ach! zoo bitter klagen!
Dat zy zoo'n lange tyd,
Haeren Maegdom fris;
Had zoo lang gedragen.
Sy riep wilt my verligten,
Cupido met uw schigten!
Want ik kan niet zyn allein,
Het baerd my groot smert en pyn!
De vryers zyn zoo dier,
Sonder Minnevier,
Het is geen plijsier,
Sy vrijen in de houw,
Door de bittere kouw!
En blyven veels te flouw.
3.
Als Cupido dit hoord,
Raekt hy heel verstoord
Dat zoet Minne-Godje
| |
[pagina 70]
| |
t'Za Maegden komt aen Boord!
Koopt tot uw gerief
Een nieuw Lollepotje
Vrouw Venus myne Moeder?
Sal weesen uwe hoeder!
Want ik ben selfs nog in de rouw,
Ia heel versteeve van de kouw,
Ik leg schier naekt en bloot,
Ach! wat harde stoot,
En van schaemte root,
Geheel styf van sagryn!
Haelt dog Medicijn,
Ach! Maegden voor myn pyn.
4.
De Maegden maeken een kleet,
Tot haer schandelyk leet,
Van veel Ionge Vrouwe,
Ja tot haer droevig leet,
Die dit wel begrijpt,
Kan dit wel onthouwe,
Sy doen haer offerhande!
Aen Cupido syn bande,
Dan lagt doe loose en klijne Guit,
Die domme en dwaese Maegden uit,
En Venus voor gewis,
Dat de Moeder is,
Noodigt hun ten dis,
Op een verguld Banket
Dus hier wel op let
Soo vliegen sy in 't net.
5.
Men zag de Maegde trijn,
Om haer groote pijn!
Hier by een vergaren,
| |
[pagina 71]
| |
Voor Cupidootje klyn,
Al om dat hy was
In zoo'n groot beswaren,
Zy raede onder eene
Al om dan Nimphje kleene,
En raekte daer te saem in 't rond,
Te maeke een Rok zeer prond,
Het moet een Tabbert zyn,
Riep Mie Mie allein,
Voor onse Minnepyn.
6.
Pieternel heeft haren Rok,
Rond gelyk een Klok,
Aenstonds uitgeschooten.
Catryn trok uit haer Rok,
Dat heeft Lysbet
Ook niet verdroote.
Zy bragt daer een Slaeplaeken
En Deeke tot vermaeken,
Susanna bragt haer Falie by,
Ons Truytje riep van herte bly:
Daer is myne Zak,
Met myn losse Iak,
En Liset die sprak:
Daer is myn Palentien,
Met myn Pelerien,
Al waer het myn rewien.
7.
Engelsche Mantels schoon!
Ringen syn ten toon;
Die sag men daer vliegen,
Voor Cupidootje schoon,
Om die klyne Goon,
Soo in slaep te wiege.
| |
[pagina 72]
| |
Cweffiere, Kap en Kanten
Fyn Perelen, Diamanten,
Die strikken van het poesel Lyf,
Voor Venus-Lief en haer bedryf,
Soo draege sy het pak,
Uit een volle sak,
Tot haer gemak!
De kruyk die is gescheurd!
Siet het meisje treurd!
Dat dagelyks gebeurt.
8.
Gy Maegden nog Eerbaer,
Neemt dit Lied in dank,
Tot een offerhande,
Valt uw het Pak te swear,
Myt de loose strik!
Van Vrouw Venus banden,
Ik seg uw sonder liegen,
Wie Cupido wil wiege,
Gy kweelt hem nooit in slaep,
Ach slegte sloof, gy arme schaep,
Gaet kleet hem in het bont,
Kust hem voor syne mond,
Soo word hy doorwond!
Syn pylen syn fenyn!
En vol valsche schyn!
Het Meisje moet getroetelt syn.
|
|