Vermakelyke Haagsche Tap-toe


Een Nieuw Herders Lied. Op een Lieffelyke Voys. WIe kan sig zelfs bedwingen, Daer een bekoorlyk Beeld, Een lieffelyk hart doet singen, Dat al de sielen Streelt, Wie staet 'er niet opgetoogen, Door Hemels zoet geluit, Haer stem strekt na vermoogen, De zorg der Herten uit. 2. Ag op deez' fluyt te speelen, Trok zy naer het gewest, Al door het Lieffelyk kweelen, So denk ik op het lest, Og mogt ik op de lipjes, Eens fluyten zagt en stil, Wie of 'er op die klipjes, Niet eeuwig stranden wil.
[pagina 31]
3. Sy nadert al van verre, Sy komt al meer en meer; Haer oogen als de sterren, Die glinstre soo veer, Kon ik haer maer bekooren! En krygen tot myn deel, Ach wilde sy maer hooren Na woorden, vol gestreel. 4. Wie sou dan niet verlangen? Te minnen zulk een Beeld! 'k Blijf aen haer Boezem hangen, Die schoonste ooit geteeld; Och mogt ik myn lust verzaeden; En koelen in de Min, Ik ging myn zeker baeden, Al na myn lust en sin. 5. Wyl gy my doet bekooren, O schoonste die daer leeft! Wilt na myn reeden hooren, Uw hert dog overgeeft: Om in den Egt te leeven, In alle Eerbaerheid, Ach wilt niet weederstreeven: Myn alderliefste Meid. 6. Dan sal men op Cymbaelen! Op Harpen en op Fluyt, Malkanderen onthaelen, Ter eeren van deez' Bruid! De schoonste ooit gebooren, Die treed thans in de Echt; Sy had voor haer verkooren, Een trouwe Herders Knegt.