Vermakelyke Haagsche Tap-toe

Waer in te vinden zyn de aldernieuwste Liederen, die heedendaegs gezongen worden

De Onverschillige.

Stem: Toen ik laast myn Flora zag.

IK acht het voor de beste saek,
Die men ter Waereld vind,
Steeds onbepaeld te sijn van smaek,

[p. 26]

 

In 't gemeen men ooit bemind:

 

Des hegt ik nooit myn Hart aen iet,

 

Dat men gestaeg veranderen ziet,

 

Door Tyd door Tyd door Tyd.

 

Of ik een aerdig Blondje min,

 

Of mooi Bruinetje streel,

 

Zo onverschillig is myn zin,

 

Dat is my evenveel.

 

Nu drink ik Wyn, en dan weer Bier,

 

'k Vind nooit in eene zaek pleizier,

 

O Neen, o neen, o neen.

 

Myn vriendschap maekt geen onderscheid,

 

In 't geen Gezindheid raekt;

 

Zy blyft aen ieder toegezeyd,

 

Die haer Band niet en staekt,

 

Want twist en tweedragt zyn 't alleen,

 

Waer mee ik nimmer ben te vreen,

 

O Ia, o ja, o ja.

 

Heb ik geen geld, ik treur dog niet,

 

'k Behelp my zo ik kan?

 

Myn Hoop als dan op beter ziet:

 

Het treuren voegt geen Man;

 

Voornaemlyk niet om geld of goed,

 

Want immers dat is Ebb' en Vloed,

 

Altyd, altyd, altyd.

 

Beminnelyke Onverschilligheid!

 

By wie 't genoegen woont,

 

Nooit werde uw Invloed my ontzeid:

 

Zo blyf ik steeds verschoond,

 

Van naere Zorg en Hartverdriet,

 

Ontvlie dan myne zinnen niet,

 

O Neen, o neen, o neen.