De vermaarde Abcouder paarde-markt
(1790)–Anoniem Vermaarde Abcouder paarde-markt, De–
AuteursrechtvrijStem: Courante la Reine.
Prins.
ROemwaerde Herderin,
Die door u glinst'rende oogen
Myn hebt getoogen,
Dat ik om u Min
Moet smeeken tot dat ik u Dienaer bin:
Doen ik laest met myn Winden lag,
Aen deze Beek daer ik u Schoonheyd zag
Wierd ik geschoten,
Met Minne loten;
Door u Schoonheyd ach.
Herderin.
Maer Prins myn Edel Heer,
Zyt gy by deze Stromen,
Alhier gekomen,
Om te zien hoe veer,
Dat ik als Herderin my extimeer?
Myn Schoonheyd, Is myn zuyverheyd;
Niet door Natuur geteeld tot Majesteyt:
Maer voor een Herder,
Die myn verder
Zyne Schaepjes weyd.
| |
[pagina 77]
| |
Prins.
Hoe spreekt gy zoete maegd,
Zoo schranderlyke reden?
U eerbaerheden,
Is dat myn behaegd!
Een zuyvere Ziel die roem van Schoonheid, draegd:
Natuur heeft u beyde gedeeld,
De Kuysheid en een tweede Venus beeld;
Waer door gy vaerdig!
O Schoonste aerdig!
Princen-herte steeld.
Herderin.
Hoe zou een Herderin,
Een Princen Oog behage,
Die Nagten en Dage,
Wenteld in de min:
Aen 't Hof daer elk madam schynd een Godin,
Ach Prins ik bid ten Hove keerd,
En dog geen spot met Herderinne scheerd;
Laet myn in vreden,
En zoekt op heden,
Die gy extimeerd.
Prins.
Hoe komt nyt uw gemoed,
Zoo zwaer gedagte trekken;
Dat ik zou gekken,
Herderinne zoet?
Met u die hebt gestigt een Etnaes-gloed:
Hier is dit Prinslyk Ingewand,
Dat door u Schoonheid staet in ligte Brand,
't Geen dat moet wezen,
Door u genezen,
Onder 't Egt verband.
Herderin.
Ik ben een Boerze meyd,
Die 't Prinslyk begeeren,
Moet excuzeeren!
Want geen Geyligheyd,
| |
[pagina 78]
| |
Nog Minne-brand in deze Boezem leid:
U Grootsheid zou myn tot een val,
Gedyen als ik in dit Groene dal,
U Etnaes lusten,
En Minne blusten,
Dat met deuren zal.
Prins.
Ik zal u aen myn zy,
Als een Princesse voegen:
Gy neemt genoegen,
In myn zoet gevry:
En Kleeden u met Peerlen, Goud en Zy;
Voor Schaepjes zult gy het gezwier,
Genieten van meenig Kamenier;
Verhoord myn smeeke,
Aen deze Beeke,
Blust myn minne-vier.
Herderin.
Zoekt gy de Grootzigheid,
Te plante in myn herte;
Eylaes de smerte,
Zou wel haest zyn bereyd;
Want onder het Aes den fellen Angel leid:
Ach deed ik als het Visje doet,
Myn zuyv're Kuysheyd lag haest onder de voet,
Neen Prince waerdig,
Zoekt een vaerdig,
Uwen Lust dan voet.
Prins.
Wel is 't dan om niet,
Sal ik u niet bekooren,
Heb ik verlooren,
Dan myn groot gebied,
Waer door myn yder na de Oogen ziet:
En hebt gy niet mijn onderdaen?
Ach Herderinne wilt u wel beraen:
Eer dat mijn Zinnen,
Geneijgt tot minnen,
Haer te buijten gaen.
| |
[pagina 79]
| |
Herderin.
Ja Prins gij hebt Gebied
Zoo veer u Regten raken,
Maer minne-zaken,
Dat uijt Liefde geschied,
Van d'Onderdanen en raekt den Prince niet!
Gij die ons Wetten geeft en doet
Daer niet tegen: Vermaen u Geijl gemoed;
Ach Edel-Heere,
Doet geen Oneere,
Dempt u heete gloed.
Prins.
Hoe dat ik langer hoor,
U treffelyke Reden,
En Eerbaerheden,
Die ik eerst verkoor:
Hoe dat mijn zinne meerder zoekt het spoor
Te houden van opregte min:
Ach Shoonste maegd! Ach Schoonste herderin,
Siet daer myn Trouwe
Ik zal u houwe
Als een Aerds-Godin.
Herderin.
Neen Prins mijn Edel heer,
Schoon mijn 't Fortuijn komt slagen,
Ik moet vragen,
Mijn Ouders begeer;
Want Godt gebeid dat men zijn Ouders eert
Al zijn zij ned'rig en slegt,
Ik ben verbonden aen Godts heijlig regt,
Eer ik met zinne,
Voldoe u minne,
Dit dog overleg.
Prins.
Ik zweer bij godes Throon,
Bij Engelen Cherudijnen,
En Seraphijnen,
Dat ik u Perzoon,
Bekranze zal met d'Egte Bruijloftskroon.
| |
[pagina 80]
| |
Ik zal 't u vader dienen aen;
Soo waer als ik moet voor Gods Oordeel staen:
Ag schoon Jongvrouw,
Daer neemt myn Trouw
Van myn hals gedaen.
Herderin.
Sal ik op 't Egte-Bed,
En aen u zyde leven,
Als Vrouw verheven,
Na Gods heylige Wet,
Soo hy in 't Paradys heeft ingezet:
'k Ontfang u Trouw myn Prins en heer
Schoon ik myn die niet waerdig extimeer;
Maer 'k zal u loonen,
En stadig tonen:
Dank voor deze Eer.
Prins.
Ontfangt myn venus-beeld,
Al dees ontelbaer Kusjes;
En Minnelusjes;
Die u schoonheid teeld:
't Princesse wezen in u Boezem spreid:
Ach ach myn Edel veld Godin!
Ik smelt door liefde van u zoete min;
Nu ik mag zoppen:
De Nactar droppen
Van myn Engelin
Herderin.
Prinslyke majestyd:
Ontfangt myn eerbaerhede:
En Schoone Lede:
Kuysse zuiverheid;
En al wat myn Natuur heeft mee gedeeld
Ontfangt dees kus tot weeder-min:
Fortuyn die voerd myn nu met vreugde in:
By mynen heere;
Die ik zal eere
Met myn hert en zin.
| |
[pagina 81]
| |
Prins.
Ey schenkt dees Schaepjes al
Aen uwen herders bende:
En wel bekende;
Datze in de Stal
Dag blyven: wyl dat myn Princesse zal
Voeren een ander veld gebied;
Daer d'onderdaen na d'oogen ziet:
En u Geslagten;
Zal niet meer wagte:
Al dit veld-verdriet.
Herderin.
Herder en herderins.
Die hier aen deze Beeke;
U vee komt kweeke:
Vlegt voor myne Prins;
Een bloeme krans met vreugde allezins;
Ik schey van uwe Weyde of;
En trekt met hem na het gebieden hof?
Speeld op u Riedjes:
De minne Liedjes:
Van uw's Princen lof.
|
|