De vermaarde Abcouder paarde-markt

Klugtig Lied, van Hansken en Magdaleentje, hoe zy te zamen een vrolyk Nagtjen, by zeker toeval; over bragten, dienende tot een waarschouwinge voor alle Jonge Dogters.

Stem: Schoon Leander, myn, enz.

1.

HAnsje die ley in een slootje,
En verbeide zyn avontuur,
Toen quam daer van een zoet zootje,
Alzoo schoone Creatuur,
Van zingen, quinkeleeren,
Van danssen, springen en domineeren,
En van dat Brouwers nat,
Was 'er dat Meisje vol en zat.

2.

Leeneken quam al langs de linden,

Onder de Boomkens op de Dyk,
Men hoorden haer een Deuntje zingen,
Ja men hoorden 't alzoo wyd,
Men zagze van d'een tot d'ander dwalen,
En op haer knietjes ter aerde dalen,

[p. 72]

 

Eny riep, och, och ik val,

 

Den heelen Dyk was haer te smal,      bis.

 

3.

 

Hansje zag dat Meisje van verre,

 

Op den Dyk de groene baen,

 

Haer oogjes scheenen als twee sterren,

 

Haer aenzigt rood als eenen haen,

 

Dat Meisje tierde haer alzoo byster,

 

Hansje die dogt, een dronke Vryster,

 

Is 'er een Engel in 't Bed voor myn,

 

Een ieder vijcht op zyn gety,      bis.

 

4.

 

Hansje greep 't Meisje by haer beene,

 

Datze van schrik zoo zeer verschoot,

 

Van den Dyk viel Magdaleene,

 

Tuymelde by hem in de Sloot,

 

In 't vallen scheen zy hem t'omarmen,

 

Om nog haer ledekens te verwarmen,

 

Maer doen was hansje alzoo bly,

 

Dat hy zyn liefje had op zy,      bis.

 

6.

 

Hy trok uit haer kouszen en schoenen,

 

En haer witte schorteldoek,

 

Hy gafze duizend Minne-zoenen,

 

In zyn karnate Onderbroek,

 

Hy ging het Meisje heel uittrekken,

 

En haer beide wel onder dekken,

 

Maekte een Beddeken in het Riet,

 

Daer leenken haer maegdom liet.      bis.

 

6.

 

Dat zoete kind gaf haer tot rusten,

 

ô Onbedagte zoete schaep;

 

Hansken was vol minne-lusten,

 

En hy sliep de hazen slaep,

 

Zoo doen veel Boeren zy gaen vryen,

[p. 73]

 

Om een mooy Meisjes eer te bestryden

 

En zoo wierd leeneken in der Nagt,

 

Al zoetjes met haar wil verkragt.      bis.

 

7.

 

's Morgens vroeg als 't begon te dagen,

 

Leeneken keek zoo droeffelyk om,

 

Hansken die lag in zyn liefs armen,

 

Ja als eenen Bruydegom;

 

Dat Meisje begon haar oogjes te wryven,

 

Och! och, hoe zalder myn moedertje kyven,

 

Gy zyt den dief, verover van myn Bloem,

 

Van mynen fieren magedom.      bis.

 

8.

 

Schoon kind ik heb u niet gestolen

 

En waarom ben ik dan een dief?

 

Ga ik by Venus-kind ter schoolen,

 

Het is maar vriendschap zoete lief:

 

Of kom ik by u in der Nagten;

 

Wilt dat voor geen dief-stuk agten:

 

Heb ik een Bloempje van u ontfaan,

 

Ik heb 'er den Roose boom laten staen.