De vermaarde Abcouder paarde-markt

Een Aardig en vermakelyk Lied, van een Boer uit 's Hertogenbosch.

Op een Aangenaame Wys.

1.

DAer was een Boer uit Hertogenbos,
't Was 'er een looze vos,
Hy ging na de markt toe lopen,

[p. 66]

 

Wild myn wel verstaen:

 

't Was om zyn hoendertjes te verkopen,

 

't Was een hen met een haen.

 

2. Daer stond een Juffrouw in haer deur,

 

Boer wat looft gy jou haen,

 

Ik verkoopze voor een stukkie van agten,

 

Schoone jonge Vrouw,

 

Mogt ik een Nagtje by uw vernagten,

 

Ja ik schonkze jou.

 

3. Zyt gy dan nog een jong gezel,

 

Sprak daer de Mamezel,

 

Dan hoeft gy my geen driemael te vragen,

 

Sprak daer de Meid;

 

Of ik zou een kansje met uw wagen,

 

Ja in stilligheid.

 

4. De Boer die trad de kamer in,

 

Al met die schoon Godin,

 

En de Meid al ondertusschen,

 

Tapten een volle kan,

 

Setten de Boer een Stoel met een kussen,

 

Zit wat neer huisman.

 

5. De Juffrouw maekten haer Borsjes bloot,

 

Als Couraele rood,

 

Waer van de Boer wierd heel ontsteeken,

 

Al door de Min!

 

Zyn jonkhert begon te breeken,

 

Van die schoon Godin.

 

6. De Boer die bragt haer met zyn hand,

 

Al naer het Ledikant,

 

Soekt gy myn hier zoo te verkragten.

 

Sweer uw ik zal,

 

Schreuwen als een Dief by nagten,

 

In de Paerde Stal.

[p. 67]

 

Doe de Boer zyn dingetjes had gedaen,

 

Is hy weer opgestaen,

 

En hy zy myn lieve Arriaentje,

 

Schoone Jonge Vrouw:

 

Had ik nog een Korf met een haentje,

 

Ja ik schonkze jou.