De vermaarde Abcouder paarde-markt
(1790)–Anoniem Vermaarde Abcouder paarde-markt, De– AuteursrechtvrijStem: Wie zag ooit schoonder schoone.1.
VAer wel, ô myn Jannetje!
Vaer wel in eeuwigheid!
Zie hier in 't eind verplettten
Een Hart, vol tederheid:
Een Hart beklemd door zorgen;
Waer in steeds lag verborgen
Een tedere Minnegloed,
Door u gevoed.
2.
Van vriendenhulp verlaeten,
Alom vervolgt, o pyn!
Van die my t'onregt, haeten,
Moet ik als Balling zyn;
'k Zal ligt uw glansryke oogen,
Nooit weer aenschouwen mogen;
| |
[pagina 61]
| |
't Lot rukt my van uw af!
o Wreede straf
3.
Nooit druk ik meer de lipjes,
Zo teder, al voorheen;
'k Zal nimmer, op die Klipjes
Weer stranden, neen, o neen!
o Nektar zoete Kusjes,
Bronaders van myn Lusjes!
Aen u herdenkt myn Hart
Helaes, met smart.
4.
Uw lieve aenminn'ge Handjes,
Daer 't schoon Albast voor bukt;
d'Aenkweeksters van myn brandjes
Zyn van my afgerukt,
'k Zal nooit uw wedervinden;
Vaer wel van, myn Beminde,
Om wien ik eeuwig kwyn;
o Wreede Pyn.
|
|