De vermaarde Abcouder paarde-markt

Een Nieuw Lied. Wie 't Goedje trouwd, en niet de Maagd
Die staat bekaayt, en word geplaagt.

Stem: Wat werd ons al vreugd gegeven.

VRyers wilt gy wel besinnen,
Gaet niet al te los in 't minnen,
Siet eerst watter omme gaet,
Hoe het met u Liefje staet.

Of sy deugtsaem is van leven,

Of sy reden weet te geven,
Niet te los noch onbedacht,
Datter niemand om en lacht.

Laet u niet aen 't Goet verbinden,

Wilt geen Trouwen onderwinden
Met een Duyfjen sonder gal,
Die men houd voor half mal.

Laet veel liever 't goetje baren,

Soekt ook wysheid in het paren:
't Goet en doet wel niemand quaet,
Maer wat is 't een slechte staet:

Als de Man alleen moet waeken,

En beschikken alle saeken,

[p. 44]

 

Als de Vrouw is dom en bot,

 

Altijd even mal en sot.

 

Sulje op een maeltijt komen,

 

Wijse Man hoe moet gy schromen!

 

Gy hebt u nauwlijks omgedreyt,

 

Of gy vind u al bekeyt.

 

O dit kan soo dapper drukken,

 

Nog soo vreest gy 't hert aen stukken,

 

't geende dat 'er word gebaerd,

 

Meest al na de Moeder aert.

 

Voor gegreepen, na gesongen,

 

Bonte Ouden, Bonte Jongen.

 

Wilt gy leven ongequelt,

 

Neemt geen Doetjen om haer gelt.

 

't Geld en kan geen wijsheid geven,

 

Wijsheid is de fleur van 't leven,

 

Siet wel voor u wat gy doet,

 

Trouwt geen sots-kap om het Goed.