Verslagen en mededelingen van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde. Nieuwe reeks 1958

[p. 371]

Openbare zomervergadering van 16 juli 1958

De traditie getrouw hield de Academie ook dit jaar haar openbare zomervergadering in de Ridderzaal van het kasteel Beauvoorde te Wulveringem.

Aanwezig waren: de heren Indestege, Bestuurder, Foncke, Onderbestuurder, De Baere, Bestendig Secretaris;

de heren Carnoy, Baekelmans, Claes, Baur, Van Eeghem, De Backer, Walschap, Kuypers, Gilliams, Rombauts, Vanderheyden, Pauwels en de E.P. Axters.

Afwezig met kennisgeving: de heren Teirlinck, Muls, Blancquaert, Schmook, Herreman, Van Loey en de E.H. Aerts, leden; de heer Van Cauwelaert, binnenlands, en de heer Endepols, buitenlands erelid.

Bij het openen van de vergadering verwelkomde de Bestuurder de overheidspersonen, o.w. de heren Senatoren Van Buggenhout en De Schepper, en begroette de letterkundigen en kunstenaars en de overige aanwezigen, die aan de uitnodiging van de Academie gevolg hadden gegeven. Hierna herdacht hij, voor de rechtstaande vergadering, onze betreurde collega de E.P. Van Mierlo, herinnerde aan de benoeming van collega Van Loey tot lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie, en feliciteerde collega Walschap met zijn 60ste verjaardag. Hij verontschuldigde degenen, die om verschillende redenen bericht van verhindering hadden gegeven en verleende het woord aan de heer J.F. Vanderheyden voor een lezing over Humanisme en Neophilologie.

De spreker wees er op hoe de Westerse humanisten door hun studie van oude klassieke schrijvers, door hun contact met Italiaanse geleerden en hun werk, door hun nieuwe opvattingen in zake de taal- en literatuurstudie er toe geleid werden belangstelling te koesteren en te wekken voor eigen verleden, eigen taal en eigen oude en eigentijdse literatuurbeoefening en -onderzoek. Betoogd werd dat, hoe paradoxaal het ook schijnen mag, deze supranationale op de classieke Oudheid gerichte beweging de teeltbodem voor de neofilologie in 't Westen heeft voorbereid.

De Bestuurder feliciteerde de spreker met deze geleerde en boeiende voordracht over een zo belangrijke stroming in de

[p. 372]

beschavingsgeschiedenis. Hij legde er de nadruk op hoe, op een bepaald moment van zijn bestaan, elk volk zijn eigen humanisme heeft opgebouwd. Hij besloot met een woord van dank voor de spreker en met de wens, dat diens studie in de Verslagen en Mededelingen zou opgenomen worden.

Daarna ging hij over tot het tweede punt van de agenda: de uitreiking van de dubbele Arthur Merghelynckprijs. Vooraf herinnerde hij er aan, dat Jhr. Arthur Merghelynck, schenker van het kasteel Beauvoorde, ook de stichting van een literaire prijs had voorzien, waarvan de Academie in 1946 het reglement opmaakte, hierbij o.m. bepalend, dat de prijs om de drie jaar zou worden toegekend aan de twee beste werken, door Belgische auteurs in het Nederlands geschreven, in proza ener-, in verzen anderzijds. Vervolgens reikte hij de prijzen voor de periode 1955-1957 aan de bekroonde letterkundigen uit: de heren Johan Daisne, voor zijn roman Lago Maggiore, en J. Veulemans, voor zijn verzenbundel Onbestendig. Namens de Academie en in eigen naam feliciteerde hij beiden en wenste hun nieuw succes toe op hun literaire loopbaan.

De heer Johan Daisne dankte namens de laureaten.

Met een woord van dank voor de aanwezigen, met bijzondere vermelding voor de heer Lams, die ook dit jaar de materiële verzorging van deze Beauvoorde-dag op zich had genomen, besloot de Bestuurder de vergadering, en nodigde allen uit tot het gezellig samenzijn rondom de koffietafels, die helaas! wegens het doorslechte weer niet in het park, maar in de zalen van het kasteel moesten opgesteld worden.

Er zij aan dit verslag nog toegevoegd, dat de Bestuurder, met een delegatie van de Academie, vóór de lunch die de vergadering voorafging, een tuil bloemen neerlegde op het graf van Jhr. Merghelynck, alsook dat de Vlaamse televisieuitzendingen aan de vergadering enkele opnamen hebben gewijd.