Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament
(1700)–Anoniem Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Vader ons in Hemelrijck.
VAder, Godt van groter waerd',
Gy die den Hemel en de Aerd'
Door uwe machte hebt gewracht,
Een wonderlijcke stercke kracht,
Ia een vast Fondament geleyt
Op het water wijdt uytgespreyt.
2. Gy die waert van eeuwiger tijdt,
In den begin gy geweest zijt,
En blijvende tot eeuwigheydt,
Vwen Naem is wijdt uytgebreyt,
Sonder eynd', jae sonder begin
Zijt gy geweest, soo ick bevin.
3. Daer toe zijn wy geworden, siet,
Door uwe handt gemaeckt van niet,
Van der Aerde, mede van slijck,
Gras en groen kruydt zijn wy gelijck,
Als een Bloeme des velts, die bloeyt
En door den windt werde verstroyt.
4. Gy weet, O Heer, hoe kleyn wy zijn
Van krachte voor uwe aenschijn,
Ons vleesch dat is genegen boos,
Tot quaetheyt gewilligh, seer loos,
En hebben van ons selven niet
Goet te doen, noch te dencken, jeet.
5. Dus kom ick tot u, Heere soet,
Gy die zijt 't wesentlijcke goet,
Genegen te vergeven klaer,
| |
[pagina 357]
| |
Een Vader des lichts openbaer,
Sonder u is geen Saligheydt,
Gy zijt de wegh, leven, waerheyt.
6. Ick bidde u met Salomon,
Om geen lanck leven, noch rijckdom,
Noch om mijner vyanden doodt:
Maer dat ick door u genae groodt,
Mach bekennen wat u wil zy,
En een gehoorsaem hert' daer by,
7. Want ick beminn' u wegh met vliet,
Door u genade op ons siet,
O Heer, my uwe Wet verklaert,
Ons doch in u leere bewaert,
Dat wy uyt u woorden te saem
Meer vreugt als uyt de wer'lt ontfaen.
8. Dat ick u lof, Heer, mach kondt doen,
En oock uwe woorden behoen,
Die nimmermeer vergeten sijn,
Want het woorden des levens zijn,
Waer door de Ziele werdt gevoedt,
Heer, op u padt bewaert mijn voet.
9. Neygt my, o Heer, tot u gebodt,
Gy die zijt een levendigh Godt,
My levendigh maeckt op u padt,
En toont my u verborgen schat,
Want uwe wegh behaget my,
Maeckt my doch los, van sonden vry.
10. O Heer! van wiens genade goet
Alle het Aerdtrijck wort gevoet,
Leert my nu doen dat u behaegt,
Stelt doch u woorden onvertsaegt
In mijn hert ende sin, o Heer,
Op dat ick u recht vresen leer.
11. U Woordt is een keers mijner tre'en,
Een licht op onse paden reen,
Leert my onderhouden u woordt,
Dat ick door u kracht met accoort
Sonder omsien my haeste seer,
| |
[pagina 358]
| |
U te dienen, en niemandt meer.
12. Op dat ick by den goeden fijn
Door uwe kracht mach staende zijn,
Want gy zijt, Heere, mijn erfdeel,
Ick hebbe voorgenomen heel
Van herten, om te wand'len hier,
Nae u woordt en na u manier.
|
|