Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament

[O Zyon hout u vaste]

Op de wijse: Och Vrienden al te samen.

O Zyon hout u vaste,
O schoone vercierde Bruydt,
Al lijdt gy dickwijls laste
En laet u doch niet roeyen uyt.

2. O Bruydt reyn van manieren

Bewaert wel u Cijraet;
Och laet doch niet schoffieren
U Bruydt, o Heer, haer nu by staet.

3. Wel op, Ridders en Kneghten,

Elck zy nu doch een Man
In u gemoet om veghten,
Want u Siele die hangt daer an.

4. Wachters op Syons Tooren,

Geeft u Broeders nu moedt,
Laet de Basuyne hooren,
Waeght voor haer lijf ende goet.

5. Wilt scherpelijcken waken,

U lose die heet Godts woort,
Geen quaet sal u geraken,
Gaet doch vry volherdigh voort.

6. Die hier vromelijck strijden,

Malkander in noot bystaen,
Sullen na dese tijden,
De eeuwige Kroon ontfaen.

7. Dient uwen Vorst getrouwe,

[p. 303]

 

Christum gebenedijdt,

 

Al u verdriet en rouwe,

 

Sal verkeeren in groot jolijt.

 

8. Wilt dickwijls overdincken,

 

Hoe wy sullen hier naer,

 

In witte kleed'ren blincken,

 

Blijven wy by de waerheyt klaer.

 

9. Op dat wy niet en derven,

 

Godes beloften schoon,

 

Laet ons veel liever sterven,

 

Dan verlaten sijn woort ydoon.

 

10. Die desen strijdt aenveerden,

 

Moeten herboren zijn.

 

En tot den eynd' volheerden,

 

Soo werden sy verkoren fijn.

 

11. Al is hier wel gesongen

 

Van 't strijden, tot vermaen;

 

Looft Godt met nieuwe tongen,

 

En wilt altijdt na 't goede staen.

 

12. Oock sal een yder weten,

 

Dat ons wapens niet en zijn

 

Vleeschelijck, maer geheeten

 

Krachtigh, en geestelijck fijn.

 

13. Die ons dit liedt eerst stelde,

 

Uyt liefden dat hy 't deed',

 

Sijn hert, tot sijn Broeders helde,

 

Hy wenscht haer des Heeren vreed'.