Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament

[O Mensch merckt op des Heeren woort]

Op de wijse: Johannes sprack met woorden soet.

O Mensch merckt op des Heeren woort,
Schickt u daer na, en laet u leren
Boete te doen, alsoo 't behoort,
Want dat waer Iohannes begeren:
't Selve ginck oock Christus vermeeren:

[p. 294]

 

Sulcks leren oock d' Apostels fijn,

 

Ia men moet hem heel ommekeren

 

Wil wy oprechte Christ'nen zijn.

 

2. Oprecht boete moet dan geschien,

 

Sonder geveynstheyt, hoort na desen,

 

Of de Geest Godts sal van u vlien,

 

En in u niet wonende wesen;

 

Gy meugt dan oock Godts kint gepresen,

 

(Blijft gy in desen) niet wesen fijn:

 

Dus reyn van herten, soo wy lesen,

 

Wilt wesen sonder valschen schijn.

 

3. Wilt dan door sulck' oprechte boet,

 

Den ouden mensch geheel af-sterven,

 

Ia oock zijn lust men kruycen moet,

 

Want hy Godts rijck niet mach be-erven;

 

Dus om 't rijcke Godts te verwerven,

 

Moetmen sterven 's vleys-lust onvroet;

 

En met Chriso (wilt het doorkerven)

 

Begraven door het Doopsel soet.

 

4. Die soo is gestorven (hoort mijn)

 

Den ouden mensch sondigh van leven,

 

Met Christo heeft begraven fijn,

 

Die moet (soo Paulus heeft beschreven)

 

Weder verrijsen daer beneven

 

In een nieu leven des geestes vris,

 

An doen den nieuwen mensch verheven,

 

Die na Gode geschapen is.

 

5. Met gerechtigh en heyligheyt

 

Moet gy voorts u wandel vercieren,

 

Gaen voor in deugt, soo schrift verbreyt,

 

Oprecht van herten in goe manieren:

 

Ia laet doch alle u hantieren

 

In rechte vrese Godts geschien;

 

Want hy doorsoeckt herten, en nieren,

 

Sijn Geest sal den verkeerden vlien.

 

6. Want Godts geest niet wil wonen wis,

 

In een lichaem onderdaen de sonden,

 

Maer by die reyn van moede is,

[p. 295]

 

En oprecht in sijns herten gronden,

 

Want die zijn Godts tempel bevonden,

 

Daer Godt dan oock wil wonen in,

 

Weest reyn van herten 't allen stonden,

 

Willigt geen sonden, 't zy veel noch min.

 

7. Want soo gy weer in sonden slecht

 

Voort gaet, en daer in Consenteren

 

Al u voorgaende wesen recht

 

En sal u van niet profiteren

 

Ia hier noch daer in geen manieren:

 

Want het baet niet begonnen wel,

 

't Moet zijn vol-eyndt in dit bestieren,

 

Hier van schrijft ons Ezechiël.

 

 

 

Pause.

 

8. Wy hebben een exempel mee

 

An Loths vrouw, al was sy gegane

 

Willigh uyt Sodoma de stee:

 

Maer doen sy omsagh en bleef stane,

 

Wat hielpt haer? dit's t'onsen vermane;

 

Als oock 't uytgaen van Israel,

 

Sy zijn in de Woestijn verdane,

 

Want sy in 't eynd' vielen rebel.

 

9. Dus of gy al, de werelt blent

 

Ontvloden sijt (so staet geschreven)

 

En weer van haer verwonnen bent,

 

Soo is't laetste van u bedreven

 

Erger dan u eerste boos leven;

 

Dus wie eens recht sijn handt met vlijdt,

 

An des Heeren ploegh heeft gegeven,

 

Bewaert sijn leven, die niet omsiet.

 

10. Voorts wilt u niet bedriegen gaen,

 

Dat's noch den sin van Schrifts vermane,

 

Denckt geensins 't sal soo nau niet staen,

 

Want't wil soo slecht niet zijn gedane;

 

Ia is't dat het soo nau sal stane

 

Met den rechtveerdigen bequaem,

 

Hoe wilt den geveynsde dan gane?

 

Al schoon hy draegt een Christen naem.

[p. 296]

 

11. Want den name mach baten niet,

 

Noch oock geenen schijn-heyligh wesen,

 

Dat mercktmen wel na Schrifts bediet,

 

Van de dwase maegden mispresen,

 

Hoe-wel sy (alsoo men mach lesen)

 

Waren mede maegden genaemt,

 

Maer haer ontbrack Oly, door desen

 

Bleven sy buyten seer beschaemt.

 

12. Neemt noch Exempel u tot leer,

 

Hoe 't met den Vijghboom is gegangen,

 

Doen daer geenen vrucht op en weer,

 

Dan maer met bladeren behangen,

 

Is vervloeckt, en verdort eerlangen:

 

Daerom soo draegt doch vruchten schoon

 

Dat's, dat gy deugt, sonder verstrangen

 

Uyt u gelove bewijst Idoon.

 

13. Hierom weest doch vroom en oprecht,

 

Wilt volherdigh daer in beklijven,

 

Want in't begin, noch midden leght,

 

De Kroone niet; maer soo wie blijven

 

Vroom tot den eynde (na 't beschrijven)

 

Die sullen dan de Kroon ontfaen;

 

Hierom laet altijt u bedrijven

 

Recht in Godts woort konnen bestaen.

 

14. Tot een Besluyt, soo wensch ick noch

 

Wilt dees u tijt, seer kort van dagen,

 

Tot Godes prijs voleynden doch,

 

En nimmermeer daer in vertragen;

 

Soo wil hy u, na sijn behagen

 

Geven, met alle Heyligen schoon,

 

D' eeuwige vreugt, na 's Schrifts gewagen,

 

In 't Hemelrijck u tot een loon.

A:W: