Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament
(1700)–Anoniem Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Recht als een Hert, verlanght na een Fonteyne.
O Mensch aenhoort, siet ende smaeckt Godts woorden,
Ontfangtse in u ooren, en prentse op u hert,
En dwaelt niet meer, of gy sout u Ziel vermoorden,
En laet het niet om druck, lijden, pijn, of smert,
Al meugt gy de Menschen ontloopen verd',
Des Heeren gerd'
Kondt gy niet levend' noch doodt ontvlieden,
Godt sal ons al voor sijnen stoel ontbieden.
2. O Mensch hy komt, en brengt sijn loon die hem dienen,
Siet voor u, des sondaers loon is d' eeuwige doodt,
Godt sal den groten, niet meer als den kleynen ontsiene,
| |
[pagina 289]
| |
Want wy lesen, den machtigen naekt pijne groot
Soo hy sijn sonden niet van hem en stoot,
Sy blijven root,
Die na den vleesche leeft, moet sterven;
Maer Godts kinder sullen ontfaen sijn erven.
3. O Mensch, die nu 's Heeren straf niet en wilt dragen
Dat zijn bastaerden genaemt in de Schriftuir,
Die hy lief heeft, geeft hy de meeste slagen,
En proeftse, gelijck goudt en silver in't vuir;
In smert moet gy baren een nieuw creatuir,
Al valt het u suir,
Dat oude in Christus doodt begeven,
En verrijsen met hem in een nieu leven.
4. O mensch, hoort hem, komt, waer wilt gy u keren?
By hem zijn de woorden des levens alleene siet,
Komt doch en wilt ootmoedigheydt van Christo leeren:
En waeyt niet met alle winden gelijck een riet,
Segt niet, wy zijn wijs, rijck en wel gekleet,
En behoeven niet,
Als die van Laodicea deden,
En waren nochtans naeckt, blindt, arm, sonder kleeden.
5. O Mensch u goudt is schuym, u gerechtigheyt is zonde,
U Waerheyt is leugen, U Godts-dienst is Afgodery,
U Kleet is naecktheydt, u licht wort duysternis bevonden,
Hierom komt en koopt gout van den Heere, o gy,
En siet doch eens op Adam vry,
Een bladt nam hy,
Nochtans soo vandt hem naeckt de Heere,
Dus set geen nieuwe lap op oude kleeren.
6. O Mensch het moet al nieu sijn, 't oude is vergangen,
Daer dient in oude vlesschen geen nieuwen wijn,
's Heeren Geest mach geen ongehoorsaem mensch ontvangen,
| |
[pagina 290]
| |
Noch in geen geveynst hert wil hy wonen hoort mijn
Haer roepen en soeken vergeefs sal zijn:
Maer alleene in
Die reyn sijn van herten, en arrem van Geeste,
Wil hy wonen ende wandelen meeste.
7. O Mensch, dat wee heeft u so seere bevangen,
Het staet u voor als een vrou die baren verwacht,
Daerom gaet gy dickwijls ander Vrienden anhangen,
Gy siet dat men dees in alle landen veracht,
U vleesch en de werelt te seggen goe nacht,
Schijnt u niet sacht,
Dus gaet gy 's werelts vrientschap kiesen,
En denckt niet dat gy u ziele sult verliesen.
Pause.
8. O Mensch, gy kiest met Esau een kleyne weelde,
Waeckt op en siet, hoe Moyses en Paulus de'en;
Gy geckt met Baal, en dient nochtans sijn beelde
Om datse met u wel soude wesen te vre'en,
O Mensch wilt u uyt Babel scheen,
Valsch is haer reen,
Sy soeckt u ziele te verleyden,
Met u melck en wol, sy haer spijsen en kleyden.
9. O Mensch gaet niet met vleesch en bloet te rade,
Maer gaet tot den Heer, en vraegt wat gy sult doen,
Acht u tijd'lijck goet voor dreck ende schade,
De Heer sal u wel met sijn woorden voen,
Gaet na dat nieuwe Ierusalem groen,
Treckt aen de schoen
Van't Euangelium des vredes,
En Bidt den Heer sonder ophouden stedes.
10. O Mensch gedenckt dat niet onreyns mach in dees stede,
Dan die haer kleet hebben gewasschen in't Lamsbloet
En die 't quaet laet, goet doet en soeckt de vrede,
En die sijn gelt niet uyt op woecker en doet,
Die den ouden Adam tre'en ondervoet,
| |
[pagina 291]
| |
En doen recht Boet,
En die van nieus werden geboren,
Dit sijnse die in dese Stadt behoren.
11. O Mensch 't is u verkondicht wat gy moet doene,
Wilt gy in 't nieuw' Ierusalem hebben een deel
Gy moest niet meer drincken den wijn van Babyloene,
Daer van veel Princen en Koningen vol hebben haer keel,
Neemt waer, daer sullen na loopen veel,
Maer niet geheel,
En sullen sy daer in geraken,
Of sy moeten haer selven eerst versaken.
12. O Mensch hebt gy u leven lief soo moet gy 't verliesen,
Maer die 't om 's Heeren naem verliest, vint het hier naer
O mensch en wilt geen schuym voor schoon gout kiesen,
Want water, vyer, leven, doot, goet en quaet staet daer
Och kiest het best, en belijdt uwen Vaer
Voor 's werelts schaer,
Soo sal hy u wederom belijden,
Dus schaemt hem niet, maer draegt sijn kruyse blijde.
13. O mensch en gelooft niet of yemant u wou seggen,
Datmen Gods woort sonder kruys beleven mach
Want sy u kussens onder u armen leggen,
En troosten u in't ongeluck nach ende dach,
Want men geen ander grondt eeuwigh en sach
Dan Paulus lagh,
Ia al quam een Engel van boven,
Die anders seyt en wil hem niet geloven.
14. O mensch gedenckt hoe seer de verdoemde sullen sughten,
En verwonderen, als sy de vroomen in vreugde sien
Van benoutheyt sullen sy in holen vlugten,
Als Christus sijn schapen van de bocken sal scheen
Die hem hier voor de Princen bele'en,
| |
[pagina 292]
| |
Leydt hy in vre'en:
Maer die hem voor dit volck versaken,
Die stuyrt hy de Helle in haer kaken.
15. Oorlof aen alle geslachten, waer dat sy weunen
Ick bid u neemt dit doch van u dienaer in danck
Wilt niet meer op 't broosche riet van Egypten leunen,
Uyt liefd' waerschouw ick u, want het is seer krank.
Och bidt voor hem die dit eerst sanck,
Sijn Geest die spranck,
Tot alle menschen op der eerden,
Op datse noch salich mochten werden.
|
|