Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament
(1700)–Anoniem Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament–
Auteursrechtvrij
[pagina 265]
| |
Op de wijse: Swinters Somers even groen.
O Heere Godt, van grooter machte,
Niemant en is doch uws gelijck,
Gy spant den Hemel uyt met krachte,
Over de gantsche Werelt wijdt,
O Schepper Godt van alte-malen,
Voor u moet buygen alle knyen,
Ontfermt u over Hendrick verstralen,
Door u Geest laet hem troost geschien.
2. Al ligge ick hier nu vertreden,
Voor u, o Heer is't naeckt en bloot,
Uwen Name heb ick beleden,
Alle morgen wacht ick de doot,
Sterckt my, o Godt, in dit benouwen
Dat bid ick u uyt liefden reen;
Ick moet verlaten mijn Huys-vrouwe,
Om u waerheyt en anders geen.
3. Hieromme wilt my doch bewijsen
U goetheyt, Heer, gy doch wel weet,
Mijn Vrou en Kinderkens te spijsen,
Als gy de Weduw' tot Sarepta deed't,
Bewaert mijn Vrou en Kinders kleene,
O Heer, door uwen goeden raet,
Op dat van mijnen bloede geene,
In u toekomst verloren gaet.
4. Al is't dat wy nu moeten scheyden,
Mijn lieve Vrouw', met groot verdriet,
Laet ons met lijdtsaemheydt verbeyden,
Die toekomste des Heeren siet,
Helpt my den Heer loven en prijsen,
Want wy lijden niet als een Dief,
Wij sullen wederom verrijsen,
Troost u hiermee, mijn Schaep mijn Lief.
5. Al ben ick u hier nu ontnomen,
Door de Tyrannen wreet en stout,
Wy hopen weer by een te komen,
Als de Heere sijn Oordeel houdt,
Dan sal de Heer ons leedt met krachten
| |
[pagina 266]
| |
Vier dubbelt weder wreken siet,
Die ons om de waerheyt verachten,
Waren beter geboren niet.
6. Al is't dat wy nu moeten truiren,
'T en sal niet lange duiren vry;
Den Hemel die sal oock scheuren,
Den dagh van betaling' is na by,
De Heere komt om Zyon te wreken;
Die zijn volck hier hebben gehaet,
Sullen van hem worden versteken,
Als asch onder zijn voeten quaet.
7. De beloften Godes vol trouwen,
Heeft Mayken Deynoots wel versint,
Sy wilde my geselschap houwen,
Doen sy sagh dat den Schout my vingh,
Ick acht my selven saligh te wesen,
Sprack onse lieve Suster tot my,
Dat ick om 't Rijcke Godts gepresen,
Met u nu oock mach sterven vry.
Pause.
8. Mayken onse Suster bequame,
Houdt aen de waerheydt kloeck en stijf,
Sy wil wel om des Heeren Name
Nu verlaten haer jonge lijf,
Haer kleeders wil sy wasschen schone,
In't bloet des Lams seer delicaet;
De Heer sal't haer wel weder lonen,
Al die vroom voor de waerheyt staet.
9. Mayken haer Moeder seer beminde,
Haer deerde seer den ouden stam:
Waer 't dat sy Godes Geest versinde
Sy soude nu niet wesen gram:
Maer komen als de Moeder dede,
Soo wy in Machabeen verstaen,
Ende troosten haer Dochter mede,
Als sy haer seven Soons heeft gedaen.
10. Mayken ende Hendrick verstralen
Gevoelen beyde uyt Godts woordt,
| |
[pagina 267]
| |
Wie de Kroon des levens wil halen,
Die moeten door de enge poort,
De wegh is smal, en engh te keuren,
Wy moeten dringen alsoo stijf,
Dat aen de posten van de deuren
Moet nu blijven ons beyder Lijf.
11. Hier mede wy u Godt bevelen,
Mijn Schaep, mijn alderliefste Wijf,
Laet ons den Heer' singen en spelen,
In 't herte, staen voor de waerheydt stijf;
Al liggen wy op Aerden verbeten,
Wy sullen met de Maegden wijs,
Al van het hout des levens eten,
Dat midden is in't Paradijs.
12. Adieu Ianneken verstralen reene,
Adieu mijn vleesch en oock mijn bloedt
Dient doch den Heer, u Godt alleene,
Gelijck als dede Iudith vroet,
Blijft in 't gebedt, en smeecken mede,
Gelijck als Paulus oock vermaent,
Dagh ende nacht met kuyschen zede,
Gelijck een eerbaer Weduw' betaemt.
13. Hier voor, O Godt, van Hemelrijcke
Bidde ick u dagh ende nacht,
Bewaert mijn vier Schaepkens gelijcke,
Want 't staet alleen in uwe macht;
Om uwen Naem laet ick mijn leven,
Dus bidd' ick u, gy hoogste Regent,
Wilt Christum uwen Sone geven,
Mijn Huys-vrouw' tot een Testament.
|
|