Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament
(1700)–Anoniem Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Om 't levent hier na te erven weer,
OCh Broeders, weest doch niet bedroeft,
Gy die 't hier moet besuiren,
In de Werelt is ons druck belooft,
Maer 't en sal niet eeuwigh duiren,
Een weynigh tijdts duirt ons ellendt,
| |
[pagina 245]
| |
Maer d' eeuwige vreugde neemt geen endt,
Och Broeders en Susters weest dit bekent.
2. Al't lijden deser Werelt is kleyn,
Doen Paulus woorden blijcken,
Hy acht' het by die vreughde reyn
Niet weerdigh te gelijcken,
Och Broeders wilt hier acht op slaen,
Ontsiet u niet den nauwen wegh te gaen,
Die leyt tot den leven, als wy verstaen.
3. Den ruymen leyt ter verdoemenis,
't Welck Christus niet verheelde,
De vreugt die hier ter Werelt is,
Het is een kleyne weelde,
Of wy hadden getriumpheert,
Of dat wy worden gepersequeert
Wat is het, als 't is gepasseert?
4. Als wy dan in de glorie zijn,
Die daer is sonder ende,
Niet sal ons letten druck of pijn,
Noch de voorleden ellende:
Saligh zijt gy, die hier schreyt,
En dorstet nae de gerechtigheydt,
Want gy sult lachen, soo Christus seyt.
5. Gedenckt wat daer geschreven staet,
Hier mede wilt u stillen,
Soo wie (spreeckt Christus) om my verlaet,
Of om des Euangelijs wille,
Huys, Hof, Acker, hebt goede moet,
Gy sult't hondert-vout weer ontfangen goet,
En namaels 't eeuwige leven soet.
6. Het is al tijdtlijck wat hier blijckt,
Dat men nu siet met oogen,
O Christ'nen, daer niet op en kijckt:
Maer wilt u laten genoegen,
Als Godt u voedtsel en decksel geeft:
Want niemandt daer af en leeft,
Van dat hy overvloedigh heeft.
7. Waer dat wy zijn in't aerdsche dal,
| |
[pagina 246]
| |
In Steden of in Dorpen,
Soecken wy 't Rijcke Godts voor al,
Soo wil hy ons noodtdruft toeworpen;
Sijn beloften faelgeren nimmermeer,
Och vrienden blijft by Christus leer,
Werpt u betrouwen niet van den Heer.
Pause.
8. De Heere heeft alsulcken treck,
Tot alle die hem vreesen,
Dat sy en hebben geen gebreck,
Aen eenigh goet, soo wy lesen,
Arbeydt met u handen als 't behoort,
Beveelt den Heere de sorge voort,
Hy sorght voor u, gelooft het woort.
9. Troost u met Christus woorden schoon,
'K laet u (sprack hy) geen Wesen;
En vreest haer niet die 't lichaem doon:
Weest wel gerust in desen;
In Godts handen u altijdt stelt,
Want hy heeft onse hayren getelt,
Sijn macht is boven Babels gewelt.
10. De vrome sielen zijn in Godts hant
En laet u niet vervoeren,
De pijn des doots, nae mijn verstandt,
En salse niet aenroeren:
Godts volck wordt vast uytgeroot,
Gekastijdt, nochtans niet gedoot,
Soo Paulus seyt, wy lesen 't bloot.
11. Of wy al leefden na den vleys,
En Wandelden nae ons' lusten,
So mosten wy sterven, smaeckt dit een reys:
Nu hoopen wy te rusten,
Want wy door 't geloov' rechtveerdigt zijn
Der zonden gestorven verstaet wel mijn,
Begraven door dat Doopsel fijn.
12. Nu wy dan staen op sulcken voet,
Als dat wy Gode leven,
Soo laet ons blijven by Godts woort goet,
| |
[pagina 247]
| |
Gelijck de Apostelen 't dreven,
Slecht ende recht in sijnen graet,
En achten op geen vernuften praet:
Laet u niemant ontrecken de maet.
13. Oorlof Broeders waer gy zijt,
Ick groet u altesamen,
Blijft doch volstandigh in den strijdt,
Wilt op geen Menschen ramen,
Behoudt d' Apostelsche leeringe net,
Op dat u niemant en belet,
Och laet ons waken in't gebedt.
|
|