Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament
(1700)–Anoniem Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Och Broeders weest doch niet bedroeft.
MIn Godt waer sal ick henen gaen
Wilt my op u wegen stueren
De Vyant my nacht en dagh komt aen,
En wil mijn Ziele verscheuren,
O Heer laet my u Geest ontfaen,
So blijf ick op u wegen staen,
Dat ick uyt 's levens Boeck niet word' gedaen.
2. Doen ick noch in Egypten sat vast,
En't Ruyme padt ginck treden,
Doen was ick gesien, en een weert gast,
Van de werelt was ick in vreden,
Doen was ick vast in's Duyvels strick,
Mijn leven was afgrijselijck,
Den Duyvel diende ick vlijtelijck.
3. Doen ick my tot den Heer begaf,
En van de Werelt ginck keeren,
En liet my helpen uyt 't bose geslacht,
En versaeckte Antichrists leeren,
Doen wert ick begeckt en seer versmaet,
| |
[pagina 222]
| |
Om dat ick verachte Babels raet,
De gerechtige worden gehaet.
4. Als men oock leest van Abel fijn.
Zacharias wilt niet vergeten.
Daniel worde met valschen schijn
In de Kuyl der Leeuwen gesmeten,
Soo hebben sy de Propheten gedaen,
En Christo selve wilt verstaen,
D' Apostelen zijn niet vry gegaen.
5. Liever kies ick ongemack hier,
Met Godts kinderen te lijden,
Dan Pharaos schatten met pleysier,
t'Ontfaen in dese tijden:
Want Pharaos Rijck is tijdelijck,
Maer Christus in sijn eeuwigh Rijck,
Ontfangt zijn Kinders blijdelijck.
6. In de werelt wort gy versmaet,
Wilt u daer in verblijden,
Want Christus die wert oock gehaet,
Om ons daer door te bevrijden,
Hy heeft dat hant-schrift wech gedaen,
'Twelck de Vyant hadde ontfaen,
Wildy gy meucht in't leven gaen.
Pause
7. Als gy door t'vyer wert ondersocht,
En't smalle pat gaet treden,
Verbreyt als dan des Heeren lof,
Blijft vaste op zijn reden,
Ist saeck dat ghy volstandich zijt,
Sijn woort voor de menschen belijt,
Hy geeft u de Kroone seer verblijt.
8. Komt hier mijn Bruyt, ontfangt u Kroon,
Een half-bant roodt van goude,
Treckt aen dat kleet seer wit en schoon,
U jaren sullen niet verouden,
Door den doot zijt gy in't leven gegaen,
De tranen worden u afgedaen,
U sal geen leet meer komen aen.
9. Nu staet gy Syon seer wit en schoon,
| |
[pagina 223]
| |
De Kroon is u gegeven,
De Naem mijns Gods heerlijk van toon,
Heb ick op u geschreven,
Gy waert mismaeckt en seer ontdaen,
Nu hebt gy't blinkende kleet ontfaen,
En zijt tot mijnder ruste gegaen.
10. Dan sullen de Godloose sien,
En u heerlijckheyt aenschouwen,
Dit zijn sy (waer sullen wy vlien?)
Wiens leven wy hebben gehouwen,
Voor sotterny ende geckheyt,
Wy meynden dat sy waren verleyt,
Maer nu leven sy in eeuwigheyt.
11. Die ons dit Liedeken heeft gestelt,
Ter eeren Godts gesongen,
Van den ouden Adam was hy gequelt,
Daer toe soo seer gedrongen.
Bidt dat die liefd' groeyt in hem schoon,
En sigh niet vermengt met Babels doen,
Soo mach hy komen in's Hemels Troon.
|
|