Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament

[Laet ons dat woort Godts prijsen]

Op de wijse: Looft den Vader in dit leven.

LAet ons dat woort Godts prijsen,
Gy Christ'nen algemeyn,
Het doet de Ziel verrijsen,
En maeckt de sinnen reyn,
Maer ongeloovighede
Den Geest bezwaren doet,
'tWoordt Godts brenght ons in vrede,

[p. 210]

 

Dat edel graenken soet,

 

Daer 't al by leven moet.

 

2. Dat Woordt Godts is soo krachtigh,

 

Van machte alsoo groot,

 

Wie dat gelooft waerachtigh

 

Hy leeft, al waer hy doodt;

 

Verloren sal hy wesen

 

Soo wie des niet en boet,

 

't Geloof moet ons genesen,

 

't Welck komt door 't graenken soet,

 

Daer 't al by leven moet.

 

3. 't Is de Moeder verkoren,

 

Soo ons de Schrift maeckt vroet,

 

Daer wy door zijn herboren

 

In alle deugden goedt;

 

Om wellust te versaken

 

Van eygen vleesch en bloet,

 

Dus kan ons 't Woordt Godts maken,

 

Dat edel graenken soet,

 

Daer 't al by leven moet.

 

4. Daer staet klaerlijck geschreven,

 

Verstaet het kleyn en groot,

 

Dat de menschen niet leven

 

Alleene by het broot:

 

Maer oock by alle leere

 

Die uyt Godts monde vloeyt,

 

Dus moet ons al regeeren

 

Dat edel woort Godts soet,

 

Daer 't al by leven moet.

 

5. Hoe souden wy doch leven,

 

Soo daer geschreven staet,

 

Waere ons niet gebleven

 

Dat Goddelijcke zaet?

 

Als Sodoma die soncken

 

In den Vijrigen gloet.

 

Maer nu is ons geschoncken

 

Dat edel woordt Godts soet,

[p. 211]

 

Daer 't al by leven moet.

 

6. Christus de Heer gepresen

 

Sprack tot sijn Iongers kleyn,

 

Waerachtich (soo wy lesen)

 

Door 't woort soo zijt gy reyn;

 

Niet door ons eygen wercken,

 

Noch door verdiensten goet,

 

Gy Christen wilt aenmercken

 

Dat edel woort Godts soet,

 

Daer 't al by leven moet.

 

7. Het is een sweert van krachte,

 

Soo Paulus doet vermaen,

 

Des boosen vyandts machte

 

Wy daer door al ontgaen:

 

Zijn macht wordt hem benomen,

 

Getre'en en onder de voet,

 

Het is tot onser vromen

 

Dat edel woordt Godts soet,

 

Daer 't al by leven moet.

 

8. 't Is een harnas van waerden,

 

Het brengt ons uyt der noodt,

 

Sy gaen daer door ter Aerden

 

Helle, Duyvel, en Doodt,

 

Het kan de pijlen schutten

 

Van den vyandt onvroet,

 

Het is ons Ziele nutte

 

Dat edel woort Godts soet,

 

Daer 't al by leven moet.

 

9. Dat wy eeuwichlijck leven

 

Die Geloovige reyn,

 

Dat doet Godts woort verheven,

 

Dat Goddelijcke greyn,

 

Om dat wy vast betrouwen

 

Mijn hert, sin, en gemoedt,

 

'T en laet ons niet verflouwen

 

Dat edel woort Godts soet,

 

Daer 't al by leven moet.