Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament
(1700)–Anoniem Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament–
AuteursrechtvrijOp de wijse: O Godt wy dancken dyner goet.
ICk dancke Godt almachtigh van zijn genade soet,
En love hem van vreuchde met sange,
Zijn barmhertigheyt blijft in der eeuwigheydt goet,
Dus en ben ick niet truirich noch bange,
Want ick weet dat mijn Godt mijn Heer,
My verlaten sal nimmermeer,
Hoop en troost beyde t'samen
Laten my niet beschamen.
2. Christus is mijn hope, mijn troost, en mijn saligheyt,
Die my verlost heeft, met zijnen bloede
Van duyvel, zonde, helle, doot, en heeft my bereyt
De wegh, die leyt ten eeuwigen goede,
Hy is smal ende seer benout,
Maer die de Beloften betrout,
Geschoncken van Godt des vreden,
Hy sal hem wel doortreden.
3. Als Christus rijck was, is hy arrem geworden, siet,
Om ons (die arrem zijn) rijck te maken,
Hy is verlost van al zijn smerte en verdriet,
| |
[pagina 166]
| |
Om wederom zijn glory te smaken,
En sit in grooter heerlijckheydt,
Sijn uytverkoren hy verbeydt,
Die met hem sullen regneren
Eeuwelijck triumpheren.
4. Christus als een onschuldigh en onbevleckte Lam,
Is voor ons, arme Sondaers, gestorven,
Waer door hy de vrientschap van zijn Vader die gram
Op ons was, wederom heeft verworven,
Hy heeft de deur open gedaen,
Waer door wy tot den Vader gaen,
Een genade niet om gronden
Heeft hy voor ons gevonden.
5. Maer dese genade komt alle menschen niet toe,
Hoewel sy haer daer af hoogh beromen,
Ioannes die beschrijft ons klaerlijck van Christo hoe
Dat hy in zijn eygendom is gekomen,
Maer de syne (seght hy voortaen)
En hebben hem niet ontfaen,
Maer die hem ontfingen alle,
Gaf hy t' haren gevalle
6. Macht om te worden kinderen Godts, die in zijn naem
Gelooven, ende niet sijn geboren
Uyt den bloede, noch uyt des vleeschs wil ongehoorsaem,
Noch uyt den will' des Mans, die verloren
En verdoemt is door Adams val,
Daerom wie salich wesen sal
Moet uyt Godt gebooren wesen,
Door Christum nieuw' verresen.
Pause.
7. Voorwaer, voorwaer, spreeckt Christus tot Nicodemum klaer,
Wie niet en wort geboren van boven,
Hy mach Godes Rijck niet sien, dat is openbaer,
Die anders leerdt, wort van Godt verschoven,
Voorwaer, voorwaer, seyt Christus noch,
Wie niet en wordt (sonder bedroch)
| |
[pagina 167]
| |
Omgekeert, als een Kindt kleyne,
Hy mist Godts Rijcke reyne.
8. Christus heeft selfs gesproken dese woorden plat,
Men machse met geen glosen verdraeyen.
Paulus seyt oock, soo wie op het vleesch saeyet, dat
Hy van 't vleesch het bederven sal maeyen,
Wat uyt vleesch geboren is,
Dat is vleesch, maer wat gewis
Gebooren is, uyt den Geeste
Dat's Geest, smaeckt dit doch meeste.
9. Die nae den vleesche levet, sal sterven, maer soo wie
Door de Geest doodet des vleesches wercken
Die sal leven, maer wie des Vleeschs wercken doet, die
En sal Godts Rijcke niet aenmercken,
Vleeschlijck te zijn gesindt,
Dat 's de doot, nae Schrifts bevindt,
Geestelijcke gesindtheden,
Dat is 't leven en vrede.
10. Een vleeschelijck mensche van Godes geest niet smaeckt,
Ende soo wie niet en heeft verkregen
Den Geest Christi, door welcken dat men om wel doen haeckt,
Die is met Christo niet, maer hem tegen,
Geen Christen, maer een Antichrist
Die al Godts genaden mist,
Om dat hy hem laet bedriegen
Door 't Serpents listich liegen.
11. Dese woorden, en meer anderen geven klaer uyt,
Dat, niet al die dragen Christus Name,
Christen werden bevonden, maer alleen Christus Bruydt
Sal door hem daer toe wesen bequaeme,
Dat's dat nieuw' Ierusalem,
Hy woont in haer, en sy in hem,
Buyten zijn Toovenaers, Honden,
Dootslagers, leugen-monden.
|
|