|
| |
[Hoort vriendekens gepresen]
Op de wijse, Hoort mijn Broeders verheven.
HOort vriendekens gepresen,
Ick schenck u een nieu Liedt,
Van dat eeuwigh verdriet,
Leeft doch in zonden niet,
In de doot Christi, siet,
Door't Doopsel, als't geschiedt,
2. Gelijck als hem zijn Vader
Heeft van der doot verweckt,
Verrijsen, oock correckt,
In een nieuw leven wandelen,
Het vleesch aen 't kruys gestreckt,
Een yegelijck hem breeckt,
Van't quaedt dat in hem steeckt.
3. Laet ons strijden als kloecken,
De mondt Godts heeft gesproocken,
Sijns herten vaet dit wel,
Boos is, van zijn jonckheydt op,
4. Daer moeten wy nae leven,
Elck neem hem selven waer,
Wy die ons hebben begeven,
| |
| |
Hy was zijn Hemelschen Vaer
Gehoorsaem tot der doot des kruys,
Dat blyckt in't openbaer,
Sien op de Schrift eenpaer.
5. Sy sal ons niet bedriegen,
Ons eygen vernuft mach liegen,
Wy hebben soo veel niet aen
Uyt ons selven, wilt verstaen,
Als yet wat goedts te dencken,
De Geest Godts moet ons raen,
6. Dus laet ons wel useren
De Schrift, op dit termijn,
Maer Godts navolgers zijn,
Weest oprecht in der Liefden,
Doorsoeckt dat herte dijn,
Daer gelt geen schoone schijn,
7. Godt die heeft ons geroepen,
Door gehoorsaemheyt pleyn,
Siet doch op Christum reyn,
Dees Herder wilt navolgen,
Sijn stemme hoort alleen,
Sijn Schaepkens kennen geen
8. Sijn Schaepkens uytverkooren,
Sijn stem altijdt te hooren,
Hoort wat de Schrift verklaert
Godt heeft een volck vergaert,
| |
| |
Dat moet hier zijn des werelts licht,
Daer toe heeft hyse gebaert,
Lichtveerdich zijn, wat waert?
9. Oorlof mijn lieve vrunden,
Ick groet u, waer gy zijt,
Och laet ons doch de zunden
Schouwen, met grooter vlijt,
Blijft in de vryheydt staende,
Daer u me'e heeft bevrijdt
Sijn stemme hoort altijdt.
|
|
Auteursrechtvrij