Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament

Troost der Armen

Op de wijse: Gabriel was van Godt gesonden.

HEft op u hert, opent u ooren,
Die hier armoedigh sught en schreyt,
Wilt uwe saligheyt anhoren,
Die u van Godt is toegeseyt.

2. Is't dat gy vroom zijt van gemoede

En arm van Geeste innerlijck,
Soo dient u armoedt u ten goede,
En u behoort dat Hemelrijck.

3. Verblijdt u dan dat u gegeven

Alsulcken staet hier is van Godt,
Waer in gy meugt volkomen leven,
Na sijn exempel en Gebodt.

4. Gedenckt sijn woort, 't geen gy so klaerlijck

Sprack van den rijcken Iongelingh,
Hoe dat een rijcke alsoo swaerlijck,
Door't naelden oogh in Godts rijck gingh.

5. Begeert dan niet alsulcke hinder

Sijt met u armoed' wel te vreen,
't Is beter hier te hebben minder,
Dan door den Rijckdom af te treen.

6. Ansiet 't verschil van dese beyde,

Lazarus en den Rijcken-man,
Hoe dat hy in der hellen schreyde,
Als Lazarus veel troost gewan.

[p. 134]

 

7. Troost u hier mee in u elenden,

 

En denckt: Als Godt vergeldingh doet,

 

Hy sal u saken so omwenden,

 

Door tijd'lijck quaet, een eeuwigh goet.

 

8. Weest niet onlijdtsaem noch lichtveerdigh,

 

En wenscht niet om te worden rijck:

 

Maer danckt Godt dat hy u maeckt weerdigh,

 

Te worden sijnen Soon gelijck.

 

9. Want sijnen Soon had hier beneden,

 

Niet daer sijn hooft op rusten mocht,

 

Het sijn dan van de naeste leden,

 

Die met sijn kruys werden besocht.

 

Een stichtig handt-werck wilt beginnen,

 

Geneert u redelijck en stil,

 

Kondt gy daer mee u broot niet winnen,

 

Soo voegt u na des Heeren wil.

 

 

 

Pause.

 

11. Wacht of Godts hant, wilt niet bedroeven,

 

Wanneer sijn hulpe toeft voortaen:

 

't Is om't geloove te beproeven,

 

Hy heeft oock eertijts soo gedaen.

 

12. Hy sal nochtans tot geender uyren,

 

U hier versuymen, hem betrout,

 

Want hy op alle Creatuyren,

 

Gestadelijck sijn oogen houdt.

 

13. Maer twee gebreken u licht schaden,

 

Dat's murmureren sonder noodt,

 

Of sulcken middel te versmaden,

 

Daer door hy geven wil u broodt.

 

14. Is't sijnen wil dat gy moet leven,

 

Door menschen hulpe meer of min,

 

Wilt u daer in ootmoedigh geven,

 

Verkiest geen middel na u sin.

 

15. Verscheyden Dromen (selff de Heere)

 

Hebben handtreyckinge ontfaen,

 

Neemt sijn exempel tot u leere,

 

Is't dat het u alsoo moet gaen.

 

16. Weest licht vernoegt al sonder klagen,

[p. 135]

 

Draegt u ootmoedig in dien staet,

 

Denckt Lazarus liet hem behagen,

 

De brocken van den rijcken Vraet.

 

17. Soo hem de rijcke niet bewijset,

 

Mildhertigh nae der liefden aert,

 

Siet dat geen hoogmoet in u rijset,

 

Dat gy met laster hem beswaert.

 

18. Maer des te meer, sijt gy genegen

 

Voor hem te bidden met ootmoedt,

 

Godt die de herten kan bewegen,

 

Om hem vervullen met sijn goedt.

 

19. Houdt reyn u Tongh, u hert, u handen,

 

Vercierdt u armoed' allermeest,

 

Met ootmoedt, en laet liefde branden

 

Op dat gy arm zijt na den Geest.