Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament

Den xxxvj. Psalm.

Op de wijse: Rijst uyt den slaep gy 's Heeren Knegt.

DEs boos-doenders wille seer quaet,
Betuygt sekerlijck met der daedt,
Dat hy niet vreest den Heere:
Want hy hem in 't boose behaegt,
't Welck hy noch hatet noch beklaeght,
Maer spot den vrome seere,
Seer schaed'lijck is de leere sijn,
Vol van leugen ende fenijn,
en hy laet hem niet leeren.
Des nachts denckt hy niet dan schalckheyt,
Hy wil blijven in der boosheyt,

[p. 46]

 

End' van geen quaet hem keeren.

 

2. Heer u goetheyt en u woort waer,

 

Tot der lucht en het hemel klaer,

 

Hen strecken na ons wenschen.

 

U oordeel vast als een berg staet,

 

U recht diep als een afgront gaet,

 

Gy behoedt Vee end' menschen.

 

Hoe groot is u goetheyt eenpaer,

 

Hen die onder u vleug'len haer

 

Te begeven gedincken.

 

Haer begeert' vervult gy met goet,

 

End' aen uwer wellusten vloet

 

Voert gy die datse drinchen.

 

3. In u is des levens Fonteyn,

 

End' u klaerheyt geeft ons alleyn

 

Licht end' verstant om mercken:

 

Over de herten onbevleckt,

 

U goedigheyt, o Heere, streckt,

 

Die steets schijnt in u wercken.

 

Dat my de voet des menschen wreet,

 

Niet en vertreed', end' my geen leedt

 

En doe, noch stae mits desen.

 

Hoe de boose vergaen, doch siet,

 

Sy blijven in eeuwigh verdriet,

 

Sonder verlost te wesen.