Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament
(1700)–Anoniem Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Als 't begint.
DAnck wilt tot Godt opheven
Met herten verblijdt,
Door dat hy ons gaet geven
Desen vryen tijdt,
Niet om des vleys behaeg,
Maer sijn eer te verbreyden.
O, Dat wy alle daeg
Ons vlijdt hier toe an leyden.
2. Wy hebben nu die dagen,
Daer de Schrift van seydt,
Om met vlijt te bejagen
Onse saligheydt:
Dus Ider sie wel toe
Dat hy dees gulden vryheydt
In 's vleys lust niet verdoe,
maer alleen tot's geests blyheydt.
3. Laet 's werelts blijdtschap varen
Met al haer getoy,
Want al die met haer paren
Sy vergaen als hoy,
Dus lieve Ionge Ieugt
Wilt doch wel overleggen,
Of gy door treck na vreugt,
| |
[pagina 35]
| |
Dees wel Adieu meugt seggen.
4. Wel aen wilt dan bewijsen
Dat gy Christ'nen bent,
Het werck dat moet u prijsen
Van begin tot 't endt:
Dus wilt als Lichten klaer,
In dese werelt blincken,
En doet niet als die daer
Over twee sijden hincken.
5. Of wy dan sotten heten
Van die sotten sijn,
Al moetmen smaet op eten
Denckt dat is geen pijn,
Want 't wit daer ick na schiet,
Door het geloove brandig
neemt wegh al mijn verdriet,
Al moet het heten schandig.
6. Ick gae mijn Heer na treden,
Die soo veel verdriet,
Hier voor my heeft geleden,
Ia sijn Troon verliet.
Ick wil met groot vermaeck
Uyt Babel nu gaen scheyen,
Dat ick in vreugt geraeck,
Als Babels dienaers schreyen.
7. Waer wy rijden of varen
Houdt dit in den sin,
Wilt Geestes vruchten baren,
D'een wat meer of min,
Elck neem sijn roeping waer
Die hy heeft aengenomen,
Dat wy met vreucht hier naer,
Voor onse rechter komen.
8. Dat wy dan mogen hooren,
'T woordt seer blijdelijck,
Komt hier mijn uytverkooren
In mijns Vaders Rijck, Ontfanght nu 't salig loon,
| |
[pagina 36]
| |
Bereydt van eeuwigheden,
Set op u Hooft een Kroon,
En leeft by my in vreden.
9. Maer eeuwigh wee seer schadigh
Sal toekomen haer,
Die mijnen tijdt genadigh
Niet en namen waer:
Dus gaet nu wegh van mijn
Al des duyvels gesellen,
Gevoelt der zielen pijn
En 't altijdt duirig quellen.
10. Dus wilt wel onderscheyden
En siet doch eens aen,
Een lieffelijck vermeyden,
En dat hardt afslaen.
O vrienden laet altijdt
Dit blijven in gedachten,
En soeckt met ganscher vlijdt
Godts rijcke te bedrachten.
|
|