Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament
(1700)–Anoniem Veelderhande schriftuirlijcke liedekens gemaekt uyt het Oude ende Nieuwe Testament–
Auteursrechtvrij
[pagina 1]
| |
Op de wijse: Gy Christen anhoort dit klyen vermaen.
ANhoort Broeders, en susters te gaer,
'k Wens u een gelucksalig nieu-jaer,
Al van den Heere verheven,
Dat wy voortaen onsen loop eenpaer
Voleynden ten eeuwigen leven.
2. Want snel gaet den tijt, s' is haest passeert,
Gelijck een Boode die ras voeteert,
Als een gast van eender dagen,
Dus raed' ick elck dat hy Godt kennen leert,
Of men sal't hier namaels beklagen.
3. David heeft van den Heer begeert,
Dat hy daer in mocht zijn geleert,
Te gedencken op sijn ende,
Als Christus den selven sin vermeert,
Weest omgord't al om u lenden.
4. U licht laet branden seyde hy,
Dat gy den knechten gelijck zy,
Die haer Heer verwagten t'allen stonden,
Dus laet ons waken tot aller ty,
Dat wy niet slapend' worden bevonden.
5. Datmen den tragen knecht niet slacht
Die by hem selfs hadde gedacht,
Mijn Heer sal noch lange niet komen,
Hierom en hielt hy geenen wacht,
Maer at, en dronck, al sonder schromen.
6. Ach leyder wat zijnder sulken al,
Met den tragen knecht in't getal,
Die op 's Heeren komst weynich achten,
Maer den dach haer overvallen sal,
| |
[pagina 2]
| |
Als een dief doet in der nachten.
7. Wat jammer, elend' sal daer dan sijn,
Daer eeuwich sal duiren de smart en pijn:
Men mach wel schricken en vresen,
Dus vrienden laet ons waken hoort mijn,
Dat wy bevrijt sijn van desen.
8. Elck wil hem spieg'len in Godts woort,
Christus spreekt van een nieuw' geboort,
Verstaet den sin te degen,
't Is kort begrepen, daer veel toe hoort,
Denckt na, wat hier in is gelegen.
9. Uyt water en geest van boven perfeckt,
Als Christus tot Nicodemum spreekt,
Of men mach in Godts rijk niet komen,
Dus siet wat de Schriftuire ontdeckt,
De woorden Godts en sijn geen dromen.
10. Eerst moet daer oprecht boete geschien,
Met wenen, en klagen tot allen tien,
Sijn sonde voor Godt te belijden,
Tot bewijs, dat s' ons van herten leet zijn,
Soo moetmen het quaet dan mijden.
11. 't Geloof dat door de liefde werckt,
Moet daer wesen hier wel op merckt,
Sijn selven moetmen versaken,
Inwendich door den geest gesterkt,
Wel hem die den sin kan smaken.
Pause.
12. Al die 't dus hebben genomen an,
Goetwillich haer selven te buyten gaen,
Onse knien daer op gebogen,
Handt ende mont daer op gedaen,
Met een dierbaer woort gaen beloven.
13. Ons' ziel geset tot een onderpant,
Onderhoud' wy 't niet, vaet dit verstant,
Soo is 't oordeel haest gewesen,
Als een loog'naer salmen komen tot schant,
Soo Ioannes getuigt van desen.
14. Ons' mondt met Iephta is open gedaen,
| |
[pagina 3]
| |
Wy mogen 't niet weer roepen saen
Het staet te vaste verbonden,
Soo wy met de man Godts te rugge gaen,
Dan wortmen van den leeuw verslonden.
15. Dus laet ons niet te rugge sien
Met Loths Huysvrouwe na schrifts bedien,
Die uyt Sodoma was getreden,
Sy is verandert in een sout-steen,
En staet noch op den dach van heden.
16. Broeders en Susters Ionck en out,
De schrift vermaent ons menich-vout,
Dat 't in den ingang niet is gelegen,
Maer die de waerheit ten eynde behout,
Die worden Zalich beschreven.
17. Want Christus spreeckt tot onser leer,
Niet alle die roepen Heere Heer,
Sullen in't rijcke Godts komen,
Maer die na sijns Vaders wille en leer
Doet, sal ingaen sonder schromen.
18. Ook niet al, die maegden worden genaemt
Want als dwasen salder worden beschaemt,
Sonder geloof en liefde bevonden,
Want sy en hebben dat niet gewaent,
Dat Godt hart, en nieren kan doorgronden.
19. Voor Godt kan niet verborgen sijn,
Voor hem gelt geen uytwendich schijn,
Den naem en sal niemant baten,
Den dach die sal't doorlouteren fijn,
Niemant mach hem op den naem verlaten.
20. Dus laet ons als bereyden staen,
Tot die beloften worden voldaen,
Verwachten d'Heer tot aller uyren,
Den tijt is kort, 't is haest gedaen,
Ten sal hier niet eeuwich duyren.
21. Hier mede vrienden hoort mijn bediet,
Hout my ten goeden dit simpel liet,
En wilt het in danck ontfangen,
Want het uyt liefde is geschiet,
| |
[pagina 4]
| |
In 't korte als ist niet lange.
22. Tot een besluit soo gy hooren meugt,
Een Zalige rust, een eeuwige vreugt,
Wensch ick mijn broeders en susters t'samen,
Uyt genaed' van Godt die 't ons al toevoegt,
Hier op soo segge ick Amen.
|
|