Veelderhande gheestelicke liedekens
(1558)–Anoniem Veelderhande gheestelicke liedekens–
AuteursrechtvrijNa de wijse, O schoon mondeken root.
Ga naar margenoot+ BEreyt dijn huys, mijn broeders fijn
Want ghy moet steruen
| |
[pagina 47]
| |
Weest cloeck ghemoet, wilt neerstich zijn
In dit versoeck, en pijn
Want wy op dit termijn
Niet el verweruen
Tis ons een spieghel en claer bewijs
Dat hy den zijnen naer zijn aduijs
Ulues ionnen wilt het paradijs
Des leuens schoone
Elck hef hem op, bidt ende waect
Want zijn toecoemste ons naect Ga naar margenoot+
Wel hem die dwoort Gods smaect
Uan herten ydoone.
Ghelucksalich zijn de broeders hier Ga naar margenoot+
Die zijn ontslapen
Sy leuen met Christum onsen princhier
Aenschijn aen aenschijn fier
Beurijt al van dangier
Als rechte cnapen
Maer den die blijuen sal de Heer Ga naar margenoot+
Proeuen in menighen druck en seer
Benauwen inden lichaem teer
Door zijn versoecken
Maer eerst haelt hy die zijn bereyt
Uoor hem in heerlicheyt Ga naar margenoot+
Dies den die blijuen schreyt Ga naar margenoot+
In allen hoecken.
Och zijnen thoorn groot en wreet
Sietmen op rijsen
Onder zijn kinders, dwelck my groot leet
Nv maect in mijn gheweet
De sonde is tclaer bescheet Ga naar margenoot+
Uan dit aenwijsen
Den blijuenden naect noch groot verdriet
Wat Christus meent dat weetmen niet
Met deser straffe die gheschiet
In deser hueren
| |
[pagina 48]
| |
Daer is eer lanck noch wat voor hant
Datmen in Embder lant
Beroouen sal playsant
Godes schriftueren.
Eerst slaet hy zijn wtuercoren ga
Door het onthalen
Dan sal hy ons straffen sonder ghena
Door grooten druck en scha
Ga naar margenoot+ Als die van Sodoma
Hy sal niet falen
Hooch is verheuen zijn vierich sweert
Ouer dit landt dwelck altijt deert
Zijn wtuercoren hooch en weert
Ga naar margenoot+ Tzijn Pharaons zeden
Sy legghen lasten menichfout
Dwelck therte seer benout
Ga naar margenoot+ Uan die Christum zijn ghetrout
Als eyghen leden.
Den troost ten leuen faelt ons voortaen
Als zijn vercooren
Den wech des leuens vooren gaen
Wat troost soumen ontfaen
Anders dan doochskens dwaen
In sulck orbooren
Ons vaste stuenen onthaelt de Heer
Daer op dat wy betrouden seer
Die Godes thoorn weerhouden meer
Dan thien pilaren
Ga naar margenoot+ Soot ghebleken is aen Noe claer
En Lot tis openbaer
So langh sy bleuen by haer
Sachmense sparen.
Wel moghen wy verhueghen vry
Als zijn ghenooten
Dat hy ons haelt wt dit ghespy
Daer altijt trueren by
Droefheyt en swaer ghestry
| |
[pagina 49]
| |
Ons is ontsloten
In deser werelt so zijn wy vrent
Landtloopers ouer al bekent Ga naar margenoot+
Die altijt soecken ons woonstadt ient Ga naar margenoot+
So langhe wy leuen
En dwalen hier als schaepkens gaer Ga naar margenoot+
Onder de woluen swaer Ga naar margenoot+
Die ons soecken voorwaer Ga naar margenoot+
Te bringhen in sneuen.
Al zijn wy hier seer cleyn gheacht
In dit benouwen
Wy zijn nochtans door Christum bracht Ga naar margenoot+
Tot zijn heerlicke macht
Al door zijns lichaems cracht
Mannen en vrouwen
Wy zijn door zijn wonden ghewelt
Borghers en huysghenooten ghetelt Ga naar margenoot+
So Paulus ten Ephesen melt
Der stadt Gods reene Ga naar margenoot+
Wy gaen nv thuys daer wy altijt
Sullen met groot iolijt
Ons droefheyt werden quijt
Door Christum alleene.
O broeders wilt doch desen ganck
Met vruecht aenueerden
Dat wy altijt der vruechden sanck
En dat lustich gheclanck Ga naar margenoot+
Moghen met blijschap lanck
Hooren vol weerden
Tusschen het leuen en de doot
Staet onse vruecht en blijschap groot
Dies weest ghemoet in desen noot
Twert haest te doene
Dan sullen wy hooren alsulck gheschal
Dat mensche in desen dal Ga naar margenoot+
Begrepen heeft noch sal Ga naar margenoot+
In gheenen saysoene.
| |
[pagina 50]
| |
Oorlof mijn broeders, dit is ghedicht
Tot uwen trooste
De Heer gheue dat wy seer licht
Uan hier worden ghericht
Waer sy oock zijn ghesticht
Suyt, West, oft Ooste
Wilt onse zwacheyt Heer aensien
Dat wy voor doot verschricken noch vlien
Ga naar margenoot+ Laet dijnen wille in ons gheschien
Ga naar margenoot+ In dees ellende
Ga naar margenoot+ Dat wy dy offeren een lichaem
Ga naar margenoot+ Dat altijt dijnen naem
Behoude, Heere eersaem
Tot aen het eynde.
Ureest den Heere. |
|