Veelderhande schriftuerlijcke liedekens

87. Na die wijse. Dat ick om een schoon beeldeken soet.

HOe blaect mijn herteken o lieflijc vier
Sal ick dit deruen langhe draghen
Ick en can noch mach noyt sulc dangier
Daer zyn ghepasseert gheheel drij iaren
Mijn ooghen diet saghen//wat mijns gheschiet
Uoer een cleijn vruecht soo menich verdriet.

Sijn godlijck woort diet al gheneest ⁺
Ongheualscht als Nardus oft conseruen
Gaf my confoort maer tis gheweest
Och Iesus lief sal ick v nv deruen
Soo moet ick steruen//hoort wat bediet
Uoor een cleijn vruecht soo menich verdriet.

Wie soude lijden dit dootwondich grief
Daer elck vre is duysent iaren
Segt mi rasch vrient hebt ghy my lief
Aylacen waer is hy beuaren
Segt sonder sparen//dit niet en besiet
Uoor een cleijn vruecht soo menich verdriet.

Wie sal v cussen mijn mondeken root
Mijn handekens reijn om saluen pooghen
Oft lustich baden inder tranen vloet
Met gulden hayr zijn voeten drooghen
Ick en cans ghedooghen//tis al om niet
Uoor een cleijn vruecht soo menich verdriet.

Ick en wiste noyt wat liefde was
Dan nv ickt derue en niet en mach ghebruycken
Die liefde in mi recht als ick las
Ueel waters en mochte niet in vol cruycken

+ Canti.

[fol. L2v]

 

Wat sal ick beluycken//wee die my dus riet

 

Uoor een cleijn vruecht soo menich verdriet.

 

 

 

Nv Iesus lief mijns hertsen vruecht

 

Laet mi ghenade van v verweruen

 

Ick bid v troost my duer v duecht

 

Oft laet die doot mijn herte duer keruen

 

Oft ick moet steruen//mijn qualen siet

 

Uoor een cleyn vruecht soo menich verdriet.